LG BD370 - Blu-ray i MKV w jednym miejscu?
Taki odtwarzacz trzeba oczywiście przetestować „na żywo” w odpowiednich warunkach, dlatego nowość LG zabraliśmy z plazmą Full HD Samsung PS-A557 i wzmacniaczem A/V Onkyo TX-SR875, aby pokazać, co naprawdę potrafi. . Otrzymaliśmy do przetestowania przez gracza trzy wersje BR – 300, Casino Royal, The Dark Knight – z których ostatnie dwie skórki były najczęściej skórowane.
Po podłączeniu, które na razie jest tylko właściwym ułożeniem kabli HDMI i zasilających, znaleziono odtwarzacz i wyświetlacz i można było zacząć zabawę. Następnie nacisnęliśmy przycisk „Home” na pilocie, co spowodowało pojawienie się menu głównego po krótkim namyśle, w którym chcieliśmy trochę dopracować wizualnie. Ku naszemu największemu szokowi gracz nie oferuje żadnej opcji w tym kierunku (patrz poprzednia strona), co niestety nas nie przekonało. To przyjemność nie mieć problemu ze światem kolorów, ustawienia są w zasadzie prawidłowe – elektronika prawdopodobnie próbuje odtworzyć to, co jest na płycie. (Oczywiście moglibyśmy teraz powiedzieć, że dostosuj parametry na wyświetlaczu – odpowiedź jest dopiero w połowie.) Potem szybko dokonaliśmy niezbędnych ustawień podstawowych – 1080p / 24 Hz, RGB – i kino mogło się uruchomić.
Na początek zajęliśmy fotele i oglądaliśmy Casino Royal z angielskim LPCM – bezstratnym skompresowanym (7.1, 48 kHz, 16 bitowym) dźwiękiem. Nasz wybór nie był przypadkowy – z dwóch powodów: na początku ta produkcja Sony Pictures trafiła w prezencie wielu graczom, a dokładniej z tego powodu – dzięki doskonałemu dźwiękowi i obrazowi trafiła do świadomości społecznej. jakość. Efekt nie pozostał w tyle, mieliśmy bardzo imponujące wrażenia: doskonała rozdzielczość, (prawie) całkowicie bezproblemowe śledzenie ruchu, nienaganna wierność kolorów - czyli wszystko było w porządku pod względem wizualnych wrażeń. Nasze uszy również były rozpieszczane, ponieważ wielokanałowy dźwięk w wysokiej rozdzielczości był wolny od jakichkolwiek głośnych przejawów, a nasza nagroda była dynamiczna, zrównoważona i bardzo jednolita w przestrzeni, co z pewnością wydawało się znacznie bardziej płynne niż „gładkie” Dolby Digital 5.1 .
Życzymy miłego spędzenia czasu…
W międzyczasie zrobiło się zupełnie ciemno, więc odkładamy się na następny dzień. Do tego czasu dokonaliśmy już zmiany płyty, gracz ma teraz klasycznego The Dark Knight (tragiczne). Natychmiast przeszliśmy na Dolby TrueHD, co sprawiło, że nasze uszy znów poczuły się rozpieszczone efektami. Autor tych linii po raz pierwszy zobaczył ten film na bardzo wysokiej jakości ripie MKV (16 GB) na tym samym wyświetlaczu, a nawet wtedy zauważono bardzo wyjątkową jakość „kopii”. Blu-ray dodał do tego łopatę, jednak różnica nie dotyczy jednej zakładki w porównaniu z wersją DVD.
Bezstratne dekodowanie Dolby jest płynne
Zróbmy tutaj objazd! Wielu przysięga na parę MKV / X.264 - nie przez przypadek. Obecnie, jeśli chodzi o stosunek pojemności do jakości, nie ma lepszej metody kodowania indeksowania, która byłaby powszechnie stosowana. Jednak czy Blu-ray ma praktyczną rację bytu w stosunku do wysokiej jakości ripu (wyłączając teraz wygodę i dodatkowe funkcje)? Wierzymy, że tak. Oczywiście ocenianie tego jest bardzo subiektywne, kto oczekuje tego, co „kino”, jakie ma zmysły, jak jest otwarty na temat. Oczywiście w przypadku 32″ LCD lub CRT prawie nie ma to znaczenia - lub nie - ale powyżej pewnego rozmiaru (tu ponownie możemy uznać 50 ismét za wodę selekcyjną) wyższość dysku BR jest już wyraźna . Jedną z najbardziej spektakularnych wad MKV jest problem gradientu, który jest problemem nawet przy najdoskonalszym ripie. To nie może mieć miejsca w przypadku BR, podobnie jak potrzeba wielu pojemności pamięci nie jest przypadkowa: tak wytworzony obraz jest bardziej płynny i naturalny dla oka (zakładając oczywiście to samo urządzenie źródłowe).
Ściśle powiązana jest tutaj kolejna rzecz, którą przyjrzeliśmy się w tej rundzie dla BD370. Włożyliśmy do odtwarzacza płytę DVD z 720p MKV, aby zobaczyć, co robi BD370, gdy ma być wyświetlany na plazmie Full HD przeskalowanej do 1080p. Wynik nie był zły, oczywiście nie myśl o jakości zapewnianej przez dobrze zestrojony HTPC – ale nie spodziewaliśmy się tego również od naszego bohatera. Jeśli już tu jesteśmy, wypróbowaliśmy również własną tkaninę z DVD-Video. W tym celu odkurzyliśmy dodatkową edycję Matrixa – nawet pierwszą, „asynchroniczną” wersję – i przejrzeliśmy kilka rozdziałów. Wynik jest przeciętnie dobry, nie wystąpiły żadne rażące błędy - czyli możemy wykorzystać nasz przedmiot testowy do odtwarzania płyt DVD.
