O AMOLED dla młodych i starszych

Wszystko, co musisz wiedzieć o AMOLED.

Przede wszystkim, co obejmuje ten znany nam wszystkim przymiotnik? Jego dokładne znaczenie to organiczna dioda elektroluminescencyjna Active Matrix. Active Matrix odnosi się do działania i rozmieszczenia pikseli, a OLED odnosi się do bardzo cienkiego elektrycznego panelu wyświetlacza, który ze względu na swoją konstrukcję nie wymaga specjalnego podświetlenia, dzięki czemu jest bardziej energooszczędny niż jego tradycyjne odpowiedniki. Przyjrzyjmy się najpierw tej sprawie OLED!

Znane są dwa rodzaje, tzw. „Mała cząsteczka” i polimerowy OLED, z których pierwszy ma dłuższą żywotność, drugi jest tańszy i bardziej powszechny. Sam OLED to w zasadzie nic innego jak dioda LED, czyli dioda elektroluminescencyjna. Ze względu na swój rozmiar może wynosić od 100 do 500 nanometrów, czyli mniej więcej 200 razy mniej niż grubość ludzkiego włosa. Jego zasada działania polega na przewodzeniu prądu przez dwie (czasem trzy) cienkie warstwy półprzewodników organicznych - głównie węglowych, zamkniętych między przezroczystą anodą a powierzchnią katody, zanim zacznie ona świecić. Jedna z dwóch warstw jest warstwą emitującą światło, a druga ułatwia przechodzenie elektronów w kierunku anody. Trzecią możliwą warstwą jest również film transportu elektronów, który ułatwia wnikanie elektronów z katody.

Co ciekawe, w związku z warstwami można wspomnieć, że półprzewodnikiem węglowym może być praktycznie dowolny materiał, od cukru przez drewno po większość tworzyw sztucznych.

Wyobraźmy sobie więc całą niedolę OLED jako kremowe ciasto. Wspomniane już warstwy folii emitującej światło tworzą „krem” w środku „ciasteczka”, a na wierzchu znajduje się warstwa metalu lub przezroczystego tworzywa sztucznego pełniąca rolę katody (w zależności od wyświetlacza OLED), z której wychodzą elektrony ich podróż. Pod „kremem” znajduje się przezroczysta (najczęściej szklana, plastikowa) anoda, w której kończy się droga elektronów, a pod nią również przezroczysta warstwa bazowa, na której kładzie się cały „wypiek”. Jest to zatem dioda OLED, której barwa emitowanego światła zależy od rodzaju użytego polimeru. Piksel składa się z trzech z nich, aby wyświetlić trzy podstawowe kolory (czerwony-zielony-niebieski, RGB).
W jaki sposób staje się to aktywnym wyświetlaczem matrycowym? Nasze piksele są zorganizowane w rzędy i kolumny, aby dać wyświetlacz, czyli macierz. Każdy piksel składa się z diod OLED, a każda dioda ma własny tranzystor do włączania i wyłączania, dzięki czemu można nimi sterować bezpośrednio (aktywnie), w przeciwieństwie do tradycyjnych wyświetlaczy pasywnych.

Łączna grubość warstw AMOLED jest uważana za minimalną, najcieńszy prototyp ma grubość 50 mikronów, ale dostępna jest w handlu wersja przezroczysta i nawet wkrótce zwinięta.

Czasy reakcji włączania i włączania każdego piksela (piksela) są około trzy razy szybsze niż szybkość odtwarzania tradycyjnego filmu, dzięki czemu wyświetlacze te idealnie nadają się do użytku w urządzeniach multimedialnych. Warto w tym miejscu zauważyć, że ze względu na strukturę technologii, każdy piksel po wyłączeniu wydaje się czarny, tj. wyświetlanie białego tekstu na czarnym tle np. na wyświetlaczu QVGA zużywa 0,7 wata mocy i 3 waty mocy na czarnym tekście na białym tle.

Jasność wyświetlaczy AMOLED jest półtora raza większa niż tradycyjnych wyświetlaczy LCD, ich współczynnik kontrastu jest nieporównywalnie wyższy, nie wykazują zniekształceń kolorów, dzięki czemu przy tym samym kącie widzenia wyświetlany obraz można lepiej odczytać.

Oprócz wielu zalet, wady można przypisać temu, że materiały organiczne tracą swoje właściwości po pewnym czasie pracy (choć w dużej mierze zostało to wyeliminowane) oraz że czytelność pogarsza się typowo przy zewnętrznym źródle światła (na zewnątrz, na słońcu). ) jako że piksele OLED są stosunkowo mało światła, średnio 200 nitów, ale padające na nie światło zewnętrzne jest silnie odbijane.

Jednym z pionierów tej technologii jest Samsung, który niedawno zapowiedział wyświetlacze Super AMOLED. W praktyce oznacza to, że zamiast poprzedniego rozwiązania (oddzielnie wyświetlacz + touchpad), w wyświetlacz zintegrowana jest warstwa dotykowa.

Grubość tej warstwy wynosi zaledwie 0,001 mm, a ponieważ jest przezroczysta, nie pogarsza jakości obrazu wyświetlacza, ale jest znacznie bardziej wrażliwa na dotyk niż tradycyjne odpowiedniki i ma dłuższą żywotność.