Przyjrzeliśmy się: zasilacz nJoy Rouge 600 RGE

Po krótkim wstępie przyjrzyjmy się najpierw zasilaczowi i opakowaniu.

Pudełko jest nadrukowane w dość atrakcyjnych kolorach, czarnym, pomarańczowym i złotym, co jest jednocześnie eleganckie i fajne, trudno przy nich strzelać. Jednym słowem pudełko jest krzykliwe. Grafika na przednim panelu jest mniej podobna, z grubsza przypomina pudełka VGA sprzed dziesięciu lat.

Oczywiście mniej interesuje nas grafika, ważniejsza jest znajomość specyfikacji i nie ma w tym żadnego błędu. Tak czy inaczej, ale po prostu lista umiejętności jest trochę krótka. Duży stół z tyłu pokazuje, że mamy tylko 12-woltową gałąź o obciążalności 540 watów, co nie jest ani złe, ani bardzo dobre, ale teoretycznie kakao może wystarczyć do poważniejszej konfiguracji. Dodatkowo otrzymujemy aktywne zabezpieczenie PFC, przepięciowe, przegrzania, zwarciowe i podnapięciowe. Na szczęście nie jest to zasilacz firmy Acorp, już to widzimy.

Chociaż nie spodziewałem się zbyt wielu etvas po rozpakowaniu, i tak było to miłą niespodzianką. W pudełku zasilacz otrzymał miękką obudowę, z której wyszła pomalowana na czarno matowa jednostka, w której mrugał wentylator z pomarańczowymi łopatkami. Po stronie mocy tabela specyfikacji działa również z pomarańczowym uderzeniem, ogólnie muszę powiedzieć, że wygląd zewnętrzny jest idealny!

Dodatkową satysfakcją jest to, że kable zasilające mają odpowiednią długość, 50 cali wystarczy na prawie wszystko. Na plus do każdego bata dołączono pończochy, które nie tylko cieszą oko, ale też bardzo pomagają zapobiegać plątaniu się przewodów, dzięki czemu można je ładnie prowadzić po instalacji. Na zewnątrz jest więc pięć, zobaczmy, co nas czeka w środku!

Wentylator jest zawsze pierwszą rzeczą, na którą patrzę. Producentem w tym przypadku jest Kiss Quiet, który nic mi nie mówi. YT odnosi się do Yate Loon jako producenta, ale nie mogę znaleźć u nich tego typu. 1202512 też nic nie mówi, wiemy tylko, że ma 120 milimetrów, 25 milimetrów grubości i 12 woltów. Już to zgadliśmy. Co jest pewne, a przynajmniej z danych producenta wynika, że ​​przy pełnej prędkości generuje cichy hałas na poziomie zaledwie 21 dBA. Wentylator jest sterowany w sposób naturalny, więc przez większość czasu poziom hałasu może wynosić poniżej 21 dBA.

W środku też nie mogę powiedzieć zbyt wiele sprytu. Brak wzmianki o producencie, więc podejrzewa się, że płytka pochodzi z jakiejś mniejszej chińskiej fabryki OEM. Filtr EMI, choć pozytywny, nie jest zbyt uspokajający, ale przynajmniej mniej lub bardziej odfiltrowuje wahania prądu sieciowego.

Chociaż nie możemy mieć złego słowa na temat projektowania PCB, płytka drukowana pokazuje szczególnie uporządkowany obraz. Podobała mi się również implantacja części i lutowanie z tyłu PCB.

W ten sam sposób do górnej części po stronie wylotowej przyklejono stosunkowo duże aluminiowe żebra, których czujnik ciepła należący do wentylatora przyklejono. Mamy nadzieję, że nie podasz zbyt fałszywych danych, ponieważ venti nadmuchuje bezpośrednio na niego powietrze. To prawda, że ​​powinny wystarczyć, aby rozproszyć około 130-150 watów ciepła.

Struktura paszy i tak jest całkowicie normalna, strona pierwotna i wtórna znajdujemy w zwykłym miejscu, bez oszustwa. Części nie należą do najlepszych, ale condes TEAPO też nie są złe. Znajdują się one również po stronie wyjściowej i wejściowej, przy czym pierwsza z nich jest certyfikowana przy 85 stopniach, a druga przy 105 stopniach.

Podsumujmy to!