Przedstawiamy: TouchPal, pojemnościowy magiczny ołówek

Dawno, dawno temu, gdzie nie było, był kiedyś rysik. Jego pan kochał go, bo potrafił wygrawerować nim piękne znaki interpunkcyjne na woskowej desce. To prawda, że ​​myśli, które zapisał, wkrótce stały się przestarzałe, ale nadal były to ważne rzeczy. Kto dostarczył ile pszenicy, ile niewolników sprzedano na jarmarku i podobne dane ważne dla miasta zostały zarejestrowane. Rysik był ważny, szpiczasty koniec głosił osąd, mieszkanie dawał słowa blaknięciu. Był kiedyś panem życia i śmierci.

Dobra, ale kogo to obchodzi, kiedy czytam arkusz informatyczny – możesz myśleć i masz rację. Wprowadzenie rozpoczyna się z tego samego powodu, co rysik.

Kiedy pojawiły się pierwsze ekrany dotykowe, producenci dołączyli do opakowania maleńką różdżkę z plastikową końcówką. Chociaż byliśmy w stanie naciskać ekran palcami, aby pisać z odpowiednią prędkością, naciskanie „przycisków” na interfejsie wymagało tego narzędzia. Kochaliśmy go i nienawidziliśmy jednocześnie. Pokochaliśmy go, ponieważ mogliśmy szybko pisać, rysować, kontrolować, ale naprawdę go nienawidziliśmy, ponieważ gdybyśmy nie dbali o plastik, zużywałby powierzchnię wyświetlacza, co może być bardzo brzydkie.

Na szczęście pojawiły się wyświetlacze w nowej technologii pojemnościowej, które nie wymagały rysika. My też nie byliśmy szczęśliwi. Co prawda można było nimi stosunkowo dobrze sterować palcami, ale straciliśmy zalety rysika, możliwość szybkiego i dokładnego pisania i rysowania.

Jak zobaczysz, istnieje rozwiązanie, ale zanim to pokażemy, zagłębimy się w świat wyświetlaczy dotykowych.

{jospagebreak_scroll title = Wyświetlacze rezystancyjne i pojemnościowe}

Dawno temu producenci stosowali technologię rezystancyjną, wrażliwą na nacisk. Wszystko, co musisz o tym wiedzieć, to to, że pomiędzy dwiema bardzo cienkimi warstwami przewodzącymi znajduje się izolująca warstwa powietrza. Po naciśnięciu wyświetlacza dwie warstwy przewodzące stykają się, rezystancja spada, a elektronika „oblicza” położenie styku ze spadku rezystancji. To proste jak klaps, tanie w produkcji, ale ma też swoje wady. Chociaż możliwe jest dzięki niej wykrywanie wielu palców, nie jest to bardzo proste i może wykryć kilka punktów jednocześnie. Wadą jest to, że chociaż wielowarstwowa folia używana do wykrywania jest przezroczysta, to nie jest. Pochłania od 25 do 30 procent światła, co oznacza, że ​​jasność wyświetlaczy zmniejsza się wraz z użytkowaniem. Innym problemem jest to, że folia czujnika musi być umieszczona przed szybą wyświetlacza, abyśmy mogli ją skompresować. Z tego powodu drukowanie wieloma rysikami może łatwo go uszkodzić.

Bardziej interesujące niż rozwiązanie rezystancyjne jest rozwiązanie pojemnościowe, które w dzisiejszych czasach staje się coraz bardziej powszechne i które, nawiasem mówiąc, jest błędnie identyfikowane jako rozwiązanie zdolne do wykrywania wielu palców. Istnieje kilka rodzajów wyświetlaczy pojemnościowych, z których nie wszystkie nadają się do wykrywania wieloma palcami.

Istotą tych wyświetlaczy jest zasada działania. Każdy, kto uczęszczał do szkoły, z pewnością spotkał się z pojemnością jako jednostką miary. W przypadku kondensatorów ta metryka pokazuje, ile ładunku może przechowywać kondensator. Dobrym pytaniem jest, co kondensator ma wspólnego z wyświetlaczem. Cóż, może nie zdradzam wielkiego sekretu, mówiąc, że ich struktura wykazuje pewne podobieństwa.

Konwencjonalny kondensator składa się z dwóch ważnych części. Od uzbrojenia i warstwy izolacyjnej. Uzbrojenie to wielkopowierzchniowa warstwa przewodząca. W każdym przypadku między uzbrojeniem znajdujemy jakąś warstwę izolacyjną. W konwencjonalnym kondensatorze ładunek elektryczny zmagazynowany w uzbrojeniu jest odzyskiwany, nazywa się to wyładowaniem. W tym przypadku ładunek zmagazynowany na uzbrojeniu jest używany w sposób przypominający uderzenie. Ta dodatkowa energia może być wykorzystana na przykład do uruchamiania silników elektrycznych.

W przypadku wyświetlaczy oczywiście nie jest konieczne używanie w ten sposób ładunku przechowywanego na uzbrojeniu, wystarczy, że ten ładunek jest. Kiedy dotknie się szkła dotykowego wyświetlacza, ilość ładunku przechowywanego w broni bazowej zmienia się od określonej wartości odniesienia. Lokalizacja odchylenia może być ograniczona, a z sygnału analogowego urządzenie do tego przeznaczone docelowo wygeneruje dane, które mogą być przetwarzane przez oprogramowanie naszego urządzenia.

Wyświetlacze pojemnościowe mają wiele zalet w porównaniu z rezystancyjnymi, ale co być może najważniejsze, broń potrzebna do wykrywania znajduje się pod szkłem. To znacznie zmniejsza podatność wyświetlacza, pozwala na przepuszczanie przez niego większej ilości światła, a ponadto, poprawiając właściwości szkła, można regulować odbicie i odbicie światła, co pozwala na lepsze wykorzystanie wyświetlaczy w jasnym świetle.

Jednak metoda ta ma poważną wadę, nawet jeśli długo używane igły nie mogą być z nią używane. Powód tego jest oczywisty, plastikowy rysik nie ma wpływu na ładowanie, więc elektronika nie wyczuwa dotyku. Dla pań z długimi sztucznymi paznokciami jest to szczególnie niewygodne, ponieważ trudno jest sięgnąć palcami po wyświetlacz, a potrząsanie paznokciami nie prowadzi do żadnych rezultatów.

Dostęp do ekranu palcem też nie jest prawdziwy. Powierzchnia naszych palców jest znacznie większa niż końcówka rysika, więc „dociskamy” dobre duże miejsce. W zależności od wielkości czubka naszego palca, jaka krzywizna ulegnie zmianie, jak duży obszar i jak silnie będzie odczuwana zmiana ładunku. Im bliżej warstwy przewodzącej znajduje się skóra, tym bardziej zmienia się ładunek. To efekt jak wtedy, gdy nasz pędzel nie ma ostrych konturów w programie do rysowania. Efekt ze środka będzie coraz słabszy. Obraz, który tworzy się na naszych palcach, nie jest oczywiście zwykłym kołem. Gdyby tak było, łatwo byłoby obliczyć za pomocą oprogramowania, gdzie znajduje się środek, a miejsce, którego chcieliśmy dotknąć, można by określić bardzo precyzyjnie.

Ponieważ lokalizacja dotyku nie jest regularna, potrzebny jest pewien algorytm czyszczący, który spowalnia „słabsze” obszary i pozostawia ostrzejsze. Pozwala to dokładniej określić, gdzie chciałeś dotknąć ekranu.

Mimo to czasami bardzo płaczemy, bo nie było dokładniejszego rozwiązania. Na przykład mogłem wykonać szkicowe rysunki na ekranie mojego PDA, gdybym musiał coś zmierzyć, mogłem zapisać wymiary tuż obok rysunku. To było przydatne! Nie mogę tego zrobić palcem, a w rzeczywistości często uderzam w litery podczas szybkiego pisania. Irytujący!

Więc jakie jest rozwiązanie? Czy w ogóle jest jakieś rozwiązanie, czy trzymamy kciuki? Oczywiście jest rozwiązanie, gdyby tak nie było, ten artykuł też nie miałby sensu.

{jospagebreak_scroll title = TouchPal to rysik pojemnościowy}

W związku z poprzednią stroną każdy musiał upaść, do sterowania wyświetlaczem pojemnościowym nie potrzebujemy palca, a urządzenia, za pomocą którego możemy zmienić ładunek warstwy przewodzącej pod szkłem. Oczywiście nasze palce się do tego nadają, ponieważ sami jesteśmy w stanie przewodzić prąd, więc nie wolno wkładać palców do gniazdka pod napięciem.

Więc czego potrzebujemy? Umożliwia precyzyjne dotknięcie urządzenia, które zmienia ilość ładowania, ale nie rysuje wyświetlacza.

Cóż, pojemnościowy rysik Jetart o nazwie TouchPal o tym wie. W przeciwieństwie do tradycyjnego rysika, powierzchnia stykająca się z ekranem nie jest szpiczasta, lecz miękka gumowa kula, być może najbardziej przypominająca małą czerwoną kulkę pośrodku klawiatury używanej w notebookach IBM.

Producent oferuje kilka wersji tego urządzenia. Jest taki, który jest wielkości piórka, a na końcu jest miękka kula. Możemy to sobie wyobrazić głównie w przypadku tabletów, ponieważ fajnie jest robić z tym notatki. Jest jej sporo, którą możemy przyczepić z tyłu naszego PDA, smartfona, zamiast paska na nadgarstek, dzięki czemu jest zawsze pod ręką. Możemy też znaleźć coś, co jest jednocześnie długopisem, więc można go nazwać bardziej funkcjonalnym.

Użycie nie wymaga wielu słów. Istotne jest jednak to, że ze względu na technologię wyświetlania nie jest problemem dotknięcie powierzchni małą kulką, a nie szpiczastym urządzeniem. Zaletą kulistego kształtu jest to, że bez względu na to, pod jakim kątem trzymamy igłę, kontakt nastąpi tylko w malutkim punkcie, oczywiście jeśli nie dociśniemy kuli do szkła. To pozwoli nam przerysować, pisać lub szybko przerzucać wirtualną klawiaturę. Chociaż jest mało prawdopodobne, aby to miało wpływ na czytelników tej strony, sztuczne paznokcie również nie są już wadą.

Przy takim urządzeniu, w przeciwieństwie do innych urządzeń, liczy się nie tylko rozmiar. Wygląd zewnętrzny jest również ważny, ponieważ brzydka plastikowa pałeczka nie sąsiaduje z eleganckim telefonem komórkowym. Nie stanowi to również problemu z TouchPal, ponieważ rysiki składają się z odpowiedniej jakości tworzyw sztucznych i chromowanych powierzchni. Znajdziemy też czerń, szarość i biel, a biel to zwykły odcień i blask urządzeń Apple.

Co możemy powiedzieć na zakończenie? Przekonał nas Jetart Touch. Wielokrotnie piszemy, że potrzebujemy tego czy innego materiału testowego i na pewno to dostaniemy, ale w tym przypadku zostało to na tyle spełnione, że nie wszystkie wracają do hurtowni.

Touchpal pojemnościowy rysik a Kelly-Tech Sp. przewidziany na test, dzięki za to!