Próbowałem: AMD A6-3650 i A8-3850 APU - zaktualizowany test!

APU, Fusion, Vision, IGP, heterogenicznie programowalny chip. Wysoki stopień integracji. Wszystko w jednej płytce. To są słowa kluczowe. Dostępne jest Llano, które walczy o względy klientów zarówno na platformach stacjonarnych, jak i mobilnych. Po APU AMD A8-3850, , A6-3650 odwiedził nas również…

Ta historia zaczęła się około 5 lat temu. Wszyscy podnieśliśmy głowę, gdy usłyszeliśmy wiadomość, gdy AMD ogłosiło przejęcie firmy ATI Technologies, która słynęła z kart graficznych i chipsetów płyt głównych marki Radeon. W tamtych czasach przeciętny człowiek miał trudności ze zrozumieniem, dlaczego ten krok był potrzebny producentom procesorów numer dwa, ale było wielu, którzy potrafili już czytać między wierszami.

Biznes GPU nawet wtedy nie był biznesem tysiąclecia, a znaczna część Radeonów znalazła nowe domy w maszynach Intela, ale część tego obszaru musiała się pożegnać pod marką AMD. AMD celowało w ten ruch w przyszłość, a nie w teraźniejszość, która w przeciwnym razie kosztowała firmę 5,4 miliarda dolarów. Do tego potrzebne były pożyczki, ogromne raty spłaty, spadający udział, przewaga Intela, a kryzys gospodarczy spowodował poważne trudności w życiu firmy. Mimo wszystkich trudności AMD praktycznie nie miało wyboru.

Liderzy zdali sobie sprawę, że aby przetrwać na dłuższą metę, konieczne będzie powołanie do życia kompletnej, wszechogarniającej platformy, na której Intel już wtedy pracował pełną parą. Oznacza to, że procesor, chipset, który może zawierać rdzeń graficzny, oraz kontrolery graficzne muszą być zbudowane we własnych ścianach pod tym samym brandingiem. To był podstawowy pomysł, ale jeszcze bardziej przyszłościowy pomysł powstał w umysłach inżynierów, pomysł zwany Fuzją podczas chrztu. Koncepcja ta zakładała, że ​​zadania CPU i GPU powinny być połączone na jednym kawałku krzemu. Ponieważ producent procesorów nie miał technologii i doświadczenia, aby produkować GPU, przejęcie firmy ATI okazało się również nieuniknionym krokiem w tym kierunku.

Przez długi czas o Fusion wiedziano bardzo niewiele, ale z biegiem czasu coraz więcej informacji o nadchodzących produktach i technologiach ociekało, podczas gdy na pierwszy przedstawiciel Fusion musiał czekać dopiero w lutym tego roku. W końcu stało się to nie Llano, ale platformą Brazos, za pomocą której AMD wysłało poważny komunikat wojenny do linii produktów Intel Atom i rozpoczęła się krwawa bitwa w dziedzinie odpowiednio nettopów i netbooków.

A więc mogliśmy już zapoznać się z terminem APU w związku z Brazosem, który byłby w tyle, polecamy nasz artykuł na ten temat. Pół roku później pojawił się sequel, wraz z wydaniem Llano, APU przenoszą się również na mocniejsze komputery stacjonarne i mobilne, zobaczmy, co musisz wiedzieć o nowej rodzinie!

AMD nie ma tajemnicy wielkich nadziei związanych z układami Llano. Nowość w dniu premiery nasz kolega już to szczegółowo przedstawił, ale jak to się mówi, „powtórzenie jest matką wiedzy”.

Czym są „Llano”, „Ryś” i „Sabina”?

Nowościom drugiego co do wielkości producenta procesorów towarzyszy kilka wymyślnych nazw. Chip o nazwie kodowej Llano to kolejny programowalny heterogenicznie (jednostka przyspieszonego przetwarzania). APU jest zbudowany na liniach produkcyjnych GlobalFoundries ’32nm SHP, ma fizyczną powierzchnię 228 milimetrów kwadratowych i zawiera 1,45 miliarda tranzystorów. Układ zawiera do czterech rdzeni procesora x86, a także potężny IGP z 400 jednostkami obliczeniowymi. Llano można postrzegać jako fundament dwóch platform: Lynx na desktopie i Sabine na rynku mobilnym. Ta ostatnia może pakować pamięć systemową działającą z częstotliwością do 1600 MHz w dwa gniazda SODIMM, podczas gdy ta pierwsza może być oficjalną pamięcią DDR1866 do 3 MHz przy napięciu 1,5 V.

Członkowie platformy Sabine

Przedmowa jest taka, że ​​AMD uderzyło w róg z Llano na głowie. Analitycy spodziewają się stałego spadku na rynku samodzielnych procesorów graficznych – Fusion jest teraz tylko olejem w ogniu – a spełnianie potrzeb użytkowników wymaga takich produktów. . APU ma wydajność Athlon II X4 lub dyskretnej karty graficznej low-end, co czyni go atrakcyjnym dla bardzo szerokiej warstwy.

Pełna gama komputerów stacjonarnych Llano

Każdy poziom, prawie wszystko!

Seria AMD A4 — poziom podstawowy

Jako członek serii A4, A4-3400 zawiera dwurdzeniowy procesor i zintegrowany kontroler graficzny Radeon HD 6410D. Procesor ma taktowanie 2,7 GHz, a procesor graficzny 600 MHz. APU należy do klasy mocy 100 W. A4-3300 ma podobne parametry, niezmieniony kontroler SUMO ze 160 jednostkami obliczeniowymi i 1 MB pamięci podręcznej drugiego poziomu. Produkt narodził się z zasadniczo prostą redukcją zegara, więc szybkość procesora została zmniejszona o 200 MHz, podczas gdy szybkość GPU została zmniejszona o 157 MHz.

Seria AMD A6 — klasa średnia

Seria ma trzech członków, ale początkowo tylko to A6-3650 będzie dostępny. Czterordzeniowy procesor jest taktowany zegarem 2,6 GHz i pobiera do 100 watów. Za nim plasuje się A6-3600 – 2,4/2,1 GHz (Turbo Core), również wyposażony w cztery rdzenie. Z numeracji APU (kończącej się na xx00) widać, że jego zapotrzebowanie na moc wynosi poniżej 65 watów. W najmniejszym egzemplarzu inżynierowie zdezaktywowali rdzeń procesora, ale nie dokonali żadnej innej zmiany w porównaniu z A6-3600. Wszystkie trzy APU są wyposażone w HD 6530D, w którym aktywowano 320 shaderów.

Wierzchołek góry lodowej: serie A8 i A6

Seria AMD A8 — górna obudowa

AMD A8-3850 APU górny i dolny

Najpotężniejsze APU Lynx można znaleźć tutaj. Kategoria ta opiera się obecnie na dwóch modelach, ale A8-3870 „Black Edition” pojawi się jeszcze w tym roku. Cztery rdzenie procesora A8-3850 działają z częstotliwością 2,9 GHz, więc nic dziwnego, że 100-watowy głód mocy. A8-3800 - 2.7 / 2.4 GHz (Turbo Core) - na pierwszy rzut oka wydaje się obiecujący nie tylko pod względem zużycia energii. Zintegrowany procesor graficzny serii A8 to Radeon HD 6550D.

„Sumo” jest nie do pobicia

Zintegrowany procesor graficzny „Sumo” Llano to rodzaj reinkarnacji Redwood. IGP został wyposażony w pięć 80-kierunkowych tablic cieniujących, 20 kanałów teksturowania kompatybilnych z Gather4 i dwa bloki ROP z ośmioma jednostkami mieszającymi. GPU oczywiście wykorzystuje pamięć systemową do przechowywania danych, do których APU może uzyskać dostęp za pośrednictwem dwukanałowego kontrolera pamięci. Z góry koperta, wydajność kontrolera, który jest buffalo w swojej kategorii zależy w znacznym stopniu od szybkości pamięci. Bazując na pomiarach z zagranicznych serwisów testowych, wskazane jest użycie przynajmniej 1600MHz pamięci DDR3, w przeciwnym razie można spodziewać się znacznego spowolnienia. Podobnie jak platforma Brazos, obsługiwane są wszystkie technologie niezależne od dostawcy: DirectX 11, OpenGL 4.1, OpenCL 1.1, OpenGL ES 2.0, WebGL, WebCL, DirectCompute 5.0.

A silnik multimedialny UVD 3 gwarantuje akcelerację wideo H.264 / AVC, MPEG-2/4, VC-1, DivX i Xvid do rozdzielczości Ultra HD. AMD uznało za stosowne ożywić koncepcję Hybrid CrossFire, obecnie nazywaną Dual Graphics. Oznacza to, że można skojarzyć oddzielne karty graficzne zdefiniowane jako dodatek do IGP Llano, sumując prędkości tych dwóch. Jednak ta funkcja działa tylko z kilkoma kontrolkami, które pokazano poniżej. Kontroler PCI-E może obsłużyć łącznie 24 pasma, z których 16 jest dla zewnętrznego kontrolera wideo, 4 dla FCH, a cztery więcej dla urządzeń wymagających małego opóźnienia i stosunkowo dużej przepustowości, takich jak Ethernet.

Dziękuję, możesz usiąść, świetnie.

Druga strona medalu

Rdzenie procesora, zwane APU Husky, nie mają pamięci podręcznej trzeciego poziomu, ale inżynierowie zwiększyli rozmiar pamięci podręcznej L512 z 1 kilobajtów do 2 megabajta, aby uzupełnić braki. Rozmiar pamięci podręcznej danych L1 i instrukcji L1 wynosi 64-64 KB.

Struktura architektury jest bardzo podobna do przestarzałych już rozwiązań K10. Każdy rdzeń składa się z 35 milionów tranzystorów, ma powierzchnię 9,7 mm2 i typowe zużycie 10-15 watów, które można zmniejszyć do 2,5 watów po rozładowaniu ze względu na agresywne bramkowanie. Zestawy instrukcji obejmują SSE1, SSE2, SSE3, SSE4A i wszystkie 3DNow! zna rozszerzenie. Biorąc pod uwagę historię architektury, nic dziwnego, że nie obsługuje ona SSE 4.1 i 4.2.

Nie można przeoczyć obecności TurboCore 2.0. Ta funkcja pojawiła się nawet w przypadku płytek Thuban. Metoda jest w stanie znacznie zwiększyć częstotliwość taktowania rdzeni procesora, oczywiście tylko wtedy, gdy zwiększone zużycie nie przekracza maksymalnego określonego limitu TDP. Posługując się konkretnym przykładem dla ułatwienia zrozumienia: jeśli IGP jest w pełni obciążony, nie można podnieść zegara procesora, ale jeśli ładujemy tylko silnik UVD - który ma znikomy pobór mocy - TurboCore 2.0 może znacznie zwiększyć zegar rdzenia Husky, aby zwiększony zużycie nadal mieści się w predefiniowanej ramce TDP. Może to oznaczać do 35 MHz dodatkowej prędkości w 900-watowych wersjach mobilnych. Należy również wspomnieć, że TurboCore 2.0 dotyczy tylko rdzeni procesora, już nie z IGP.

Ściśle z tym związane jest ulepszone zarządzanie energią, które jest teraz w stanie całkowicie odłączyć nieużywane komponenty, co znacznie zmniejsza zużycie chipów.

{jospagebreak_scroll title = A75 i A55 FCH, płyty główne}

Warto wspomnieć o jednostce o nazwie FCH, czyli Fusion Controller Hub, którą praktycznie można traktować jako rodzaj mostka południowego. Na platformę mobilną Sabine będą dostępne dwie wersje tego rozwiązania, jedna to A70M, a druga to A60M. Jest tylko jedna różnica między nimi: A70M oferuje cztery porty USB 3.0, podczas gdy A60M nie oferuje żadnego, tylko 2.0 jest tutaj dostępny. Jednak obecnie bardziej interesuje nas region komputerów stacjonarnych, czyli Lynx, dostępne są tutaj również dwa FCHy, A75 i A55 Fusion Controller Hub.

Wprowadzenie na rynek AMD A75 FCH (Hudson D3) i A55 (Hudson D2) również wprowadzi Intela do składu już w świecie chipsetów. Para mostów północ-południe została wycofana i zastąpiona pojedynczym kafelkiem o nazwie Fusion Controller Hub w AMD. To pozwoliło kontrolerowi PCI Express przenieść się do APU, podobnie jak w przypadku dzisiejszych procesorów Intela, więc nie ma już sensu w przypadku mostu północnego. Kafelek jest zawsze lepszy dla obu, jeśli nie wiąże się z obniżeniem. Niższe koszty produkcji, mniejsze wytwarzanie ciepła, prostsza konstrukcja, jednym słowem, pojawienie się FCH na platformie Socket FM1 jest radosnym faktem. Jak pokazano na rysunku, punkt został dodany do APU, w tym zakresie A75 FCH przesyła tylko cztery dodatkowe 1-wire wątki PCI Express (500 MB/s). Niektóre inne treści są standardowe: dźwięk HD, kontroler PCI, port podczerwieni, sześć portów SATA 3.0 (6 Gb/s) z obsługą przełączania AMD Raid Expert i FIS, cztery porty USB 3.0, dziesięć portów USB 2.0 i dwa porty USB 1.1. Nieco bardziej interesująca jest obecność zintegrowanego wyświetlacza DAC (VGA), kontrolera SD, sterowania wentylatorem APU przez SB-TSI i zintegrowanego generatora zegara (który obejmuje również generator zegara), które również znajdują się w FCH.

Jak widać, A55 nie różni się zbytnio od A75, jedyną różnicą jest to, że FIS Based Switching na portach SATA i USB 3.0 nie są obsługiwane. To ostatnie nie jest szczęśliwym trafem, ponieważ płyta główna bez USB 3.0 jest teraz prawie niesprzedana z punktu widzenia producentów, rzecz została wprowadzona na rynek. Z tego powodu zewnętrzny układ jest ponownie potrzebny do USB 3.0, co oznacza, że ​​łączny koszt A55 i dodatkowego układu może już przekroczyć koszt A75. Nic więc dziwnego, że ASUS nie ma obecnie modelu opartego na A55 FCH, podczas gdy GIGABYTE oferuje również tylko pięć modeli z jedną cechą zaznaczoną na czerwono: „Płyta główna ma cechy i cenę A55, ale A75 zawiera FCH z powodu niedostępności A55 ”. „Cóż, to kolejne i bardzo jasne wyjaśnienie sytuacji”.

Płyty główne do Llano

Oczywiście „procialaló” ponownie dostarczyli nasi partnerzy, GA-A75-UD4H firmy GIGABYTE i F1A75-V Pro firmy ASUS. Oba modele są konkurentami w przedziale cenowym około 30 000 HUF, a więc praktycznie konkurują ze sobą. Teraz poznajmy ich trochę więcej.

GIGABYT GA-A75-UD4H

Standardowy model ATX o wymiarach 30,5 × 24,4 cm, wzorując się na przeciętnej konstrukcji, ożywa na zewnątrz według sprawdzonej już receptury GIGABYTE. Elementy są na niebieskiej płytce, w tym gniazdo Socket FM1, bo jeśli to Llano, to musimy szukać tego gniazda w polu płyty głównej. Z zewnątrz nie widzimy dużej różnicy w porównaniu z edycją AMx, plastikowe ramki również pozostały, więc na tej platformie możemy użyć naszej istniejącej chłodnicy kompatybilnej z AM2 (+) / AM3 (+). APU 8+2, podczas gdy pamięci pracują w 1 fazie, moduły posiadają cztery magistrale z obsługą trybu dwukanałowego o maksymalnej pojemności 64 GB.

Pod względem szybkości zegara obsługiwane są pamięci RAM 1066, 1333, 1600, 1866 i 2400 (OC) MHz. Płyta główna jest zasilana przez 24-pinowe i 8-pinowe złącze zasilania z kierunku zasilania. A75 FCH (Fusion Controller Hub) znajduje się w prawym dolnym rogu, podobnie jak płyty główne Intela współpracujące z PCH. Kontroler jest chłodzony płaskim, ale szerokim żebrem, co wielokrotnie widzieliśmy w innych modelach. Powierzchnia szyn dylatacyjnych jest dość bogata. Trzy z krótkich, tj. × 1 gniazd PCE Express, zostały dodane do płytki drukowanej, a dostępne są dwie wersje o pełnej szerokości, × 16.

Tak więc, oprócz CrossFireX, AMD Dual Graphics może być również używane w przypadku dodania do systemu APU serii A, innymi słowy, do współpracy można wykorzystać IGP pracujący w APU i dyskretną kartę graficzną. Ze względu na dawne czasy inżynierowie umieścili również dwa kawałki tradycyjnego PCI na UD4H, więc jeśli mamy jakąś starszą kartę, też nie powinniśmy się wstydzić. Poniżej znajdują się standardowe terminale pinowe – FireWire, USB (On/Off charge), panel przedni – oraz pięć portów SATA z boku, z których każdy obsługuje standard 6 Gb/s. Spójrzmy na tylną sekcję!

Oferta zaczyna się od połączonego PS / 2 i dwóch sztuk USB 3.0, a następnie pojawiają się wyjścia wideo, których nie można przegapić, ponieważ mówimy o APU, więc coś musi zostać obliczone przez IGP. Nie musisz się martwić, otrzymujemy wszystko, czego potrzebujemy, oprócz standardowego VGA (d-sub) i DVI, dwa definiujące złącza naszych czasów, natywne HDMI i DisplayPort, są również częścią palety, a także optyczne wyjście audio jest wliczone w cenę niemożliwe. Za nimi są dwa porty USB 2.0, jeden FireWire i jeden eSATA (6 Gb / s), a następnie port Gigabit Ethernet i dwa kolejne USB 3.0. Jak zwykle linię zamykają analogowe wyjścia audio, w przeciwnym razie za generowanie dźwięku odpowiada 8-kanałowy układ Realtek ALC889.

ASUS F1A75-V Pro

W firmie ASUS czerń jest od jakiegoś czasu modna w wyższej kategorii, ten model również bazuje na czarnych płytkach drukowanych, ale dominuje też niebieski. Oczywiście ta płyta również bazuje na A75 FCH (Hudson D3), więc istnieje wiele podobieństw w konstrukcji w porównaniu z modelem GIGABYTE. Rozmiar PCB to 30,5 × 24,4 cm, wokół gniazda gniazda FM1 już doprowadzone blaty Digi + VRM z konstrukcją 6 + 2 fazową.

Cztery gniazda mogą być wykorzystane na pamięci RAM, moduły mogą mieć częstotliwości pracy 1066, 1333, 1600, 1866 i 2250 (OC) MHz, z maksymalną możliwą do wykorzystania ilością 64 GB. Na zasilaczu będziemy potrzebować 24-pinowego i 8-pinowego złącza zasilania do zasilania. Temperatura obszaru PWM jest monitorowana przez zaprojektowane niebieskie żebro, które łączy się z płaskim żebrem na A75 FCH za pomocą grubej, spłaszczonej rurki cieplnej.

Gama szyn rozszerzających w F1A75-V Pro jest również bardzo bogata. Trzy otrzymujemy ze standardowego gniazda PCI, a dwa można uruchomić z gniazda PCI Express ×1. Oczywiście największą uwagę zawsze przywiązuje się do szczelin o pełnej szerokości × 16, z których dwa są umieszczone w taki sam sposób, jak UD4H. Oznacza to również, że Dual Graphics może być używany z APU serii A, a CrossFireX nie jest wymagany. Poniżej znajdziesz piny USB i front-pin na płycie głównej, a złącza SATA w F1A75-V Pro również są na swoim miejscu, w liczbie siedmiu.

Spośród nich sześć białych pochodzi z Hudson D3, a nawet niebieski z kontrolera ASMedia. Na płytce dodano cztery złącza wentylatorów, z których trzy mają 4-pinowe, czyli PWM, kontrolki. Technologie ASUS TPU i EPU mogą być również fizycznie kontrolowane z płytki PCB za pomocą suwaków umieszczonych na krawędzi płytki PCB, za modułami DIMM pamięci RAM. Zakładka zawiera już BIOS nowej generacji UEFI.

Tylna okładka obiecuje podobną ofertę jak GA-A75-UD4H. Tutaj również zestaw zaczyna się od połączonego złącza PS / 2 i kontynuuje z dwoma USB 3.0, pierwszą kolumną, a następnie optycznym wyjściem audio, natywnym HDMI i DisplayPort. Gdyby tego było mało, można oczywiście wykorzystać wyjście VGA i DVI. Za nimi znajduje się port eSATA (czerwony), który pochodzi z kontrolera ASMedia i jest standardem 3.0. Kolumnę tę zamykają dwa kolejne porty USB 3.0, oprócz których pozostaje tylko złącze RJ45 kontrolera Realtek Gigabit Ethernet, dwa wyjścia USB 2.0 i analogowe, które również działają z układu Realtek, ALC892, obsługującego do ośmiu kanałów.

{jospagebreak_scroll title = Konfiguracje testowe, ustawienia, dostrajanie}

Konfiguracje testowe

Catalyst Control Center zmieniło się w AMD Vision Engine Control Center

Dwa gniazda Socket FM1 w teście zostały już wprowadzone, a płyty główne ASUS P8Z68-V Pro i ASUS Maximus 4 Extreme były już wcześniej testowane. Jako powtórzenie/zamiennik warto przekartkować”Próbowaliśmy: Intel Z68 i duża płyta główna w zacisku", a "Próbowałem: ASUS Maximus IV Extreme + Core i7-2600k - zaczyna się sezon żniw”. Nie ma jeszcze modelu, a jest nim ASUS M5A97 EVO. Jest to nowa płyta z gniazdem AM3 +, która opiera się na chipsecie AMD 970 / SB 950 i jest również przygotowana na przyjęcie Bulldozera. W tej płycie głównej został umieszczony procesor Phenom II X4 970 Black Edition.

Produkt posiada Dual Intelligent Processors 2 i zasilanie Digi + VRM, można korzystać z TPU i EPU oraz funkcji Auto tuning. M5A97 EVO ma już graficzny BIOS UEFI z zarządzaniem systemem wspomaganym przez AI Suite II. Oczywiście ma też wszystkie dzisiejsze możliwości sprzętowe, czyli może być używany w konfiguracji CrossFireX, a do tego ma porty SATA 6 Gb/s oraz złącza USB 3.0.

Dalsze szczegóły można znaleźć na oficjalnej stronie fabryki: ASUS EVO M5A97

Procesor AMD A6-3650 w płycie głównej ASUS F1A75-V PRO i ich ustawienia:

Procesor AMD A6-3650 rozładowany Procesor AMD A6-3650 załadowany

Informacje o ASUS F1A75-V PRO i ustawienia pamięci RAM

Informacje o AMD Radeon HD 6530D

Strojenie A6-3650 APU

Ponieważ A6-3650 APU jest z nami od dłuższego czasu, mieliśmy również okazję przekonać się, jak chętnie ten produkt się dostraja. Zwykle są dwie opcje przesterowania, albo zwiększenie mnożnika, albo zwiększenie prędkości magistrali, albo obie. W przypadku APU AMD sytuacja jest trudna. Mnożnik jest widoczny i regulowany w BIOS-ie płyty głównej. W przypadku A6-3650 fabryczny mnożnik wynosi 26, który można zwiększyć do 47 na płycie głównej ASUS. Jeśli ładnie to zapiszemy i zrestartujemy maszynę, od razu możemy zobaczyć tykanie APU przy 4700 MHz bez żadnej innej parametryzacji, bez wzrostu napięcia. Czy w to wierzymy? Cóż, nie bardzo… I jeśli uruchomimy CPU-Z, 4700 MHz tam powróci, ale jeśli zrobimy kilka testów, zobaczymy, że wydajność nie zmieniła się ani trochę w porównaniu z zegarem 2600 MHz. To jest błąd, pomyłka, ale ją upiększamy. Więc błędny wyświetlacz nie powinien nikogo oszukiwać, APU nie są wolne od mnożników, mnożnik wyższy niż domyślny jest tylko pozornie aktywny, a nie w praktyce!

Skoro więc nie możemy poradzić sobie z mnożnikiem, pozostaje napędzanie prędkości autobusu. Tak, ale w przypadku jednostek Llano częstotliwość PCI Express również nie może zostać ustalona. Oznacza to, że nie da się też szaleńczo zwiększyć szybkości magistrali, ponieważ działanie komponentów (LAN, USB) działających na wątkach PCI Express może szybko stać się zawodne. Sytuacja jest zdecydowanie lepsza niż w przypadku procesorów Sandy Bridge, ale bądź przygotowany na to, że poważny tuning będzie wymagał również poważnego wzrostu napięcia. Uzyskaliśmy ze 100 MHz do 140 MHz przy podstawowym napięciu APU 1,56 V (zwiększyliśmy też coś jeszcze w BIOS-ie), wynikowa wartość 3640 MHz okazała się nadal stabilna, a powyżej tego mieliśmy już problemy. Należy dodać, że ta wartość była prawidłowa tylko wtedy, gdy korzystaliśmy z dyskretnej karty graficznej, ponieważ w przypadku HD 6530D nawet przy strojeniu +10 MHz krawędź obrazu „od razu wystawała z monitora”. W każdym razie, wykonaliśmy pomiary przy 3640 MHz, co zrobiliśmy również przy podstawowym sygnale zegarowym, aby zobaczyć, jak bardzo +1 GHz ma znaczenie dla APU.

Strojenie procesora AMD A6-3650 na płycie głównej ASUS F1A75-V PRO i ich ustawienia:

AMD A6-3650 dostrojony w stanie rozładowanym AMD A6-3650 dostrojony w stanie rozładowanym

Dostrojone ustawienia pamięci RAM ASUS F1A75-V PRO Błąd mnożnika dla APU Llano

Procesor AMD A8-3850 w płycie głównej GIGABYTE GA-A75-UD4H i ich ustawienia:

Procesor AMD A8-3850 rozładowany Procesor AMD A8-3850 załadowany

Informacje o pamięci podręcznej CPU-Z i płycie głównej

Ustawienia pamięci RAM GIGABYTE GA-A75-UD4H

Informacje o AMD Radeon HD 6550D

Procesor AMD A8-3850 w płycie głównej ASUS F1A75-V PRO i ich ustawienia:

Procesor AMD A8-3850 rozładowany Procesor AMD A8-3850 załadowany

Informacje o ASUS F1A75-V PRO i ustawienia pamięci RAM

Procesor AMD Phenom II X4 970 Black Edition w płycie głównej ASUS F1A75-V PRO i ich ustawienia (3500 MHz):

Procesor AMD Phenom II X4 970 Black Edition w płycie głównej ASUS F1A75-V PRO i ich ustawienia (2900 MHz):

Procesor Intel Core i7-2600k w płycie głównej ASUS P8Z68-V PRO i ich ustawienia (2900 MHz):

Informacje o karcie graficznej Intel HD Graphics 3000 (częściowe)

Procesor Intel Core i7-2600k w płycie głównej ASUS Maximus 4 Extreme i ich ustawienia (3300 MHz):

{jospagebreak_scroll title = Operacje na pamięci AIDA64, testy pamięci, zużycie, rozgrzewanie}

Pomiar szybkości pamięci AIDA64 Extreme Edition 1.80:

AMD A6-3650 APU (2600 MHz) + ASUS F1A75-V PRO AMD A6-3650 APU OC (3640 MHz) + ASUS F1A75-V PRO

AMD A8-3850 APU + GIGABYTE GA-A75-UD4H AMD A8-3850 APU + ASUS F1A75-V PRO

AMD Phenom II X4 970 BE 2,9 GHz + ASUS M5A97 EVO AMD Phenom II X4 970 BE 3,5 GHz + ASUS M5A97 EVO

Core i7-2600k 2,9 GHz 4/4 + ASUS P8Z68-V PRO Core i7-2600k 3,3 GHz 2/4 + ASUS Maximus 4E

Test szybkości pamięci podręcznej AIDA64 (odczyt zestawu testów):

AMD A8-3850 APU + GIGABYTE GA-A75-UD4H AMD A8-3850 APU + ASUS F1A75-V PRO

Core i7-2600k 2,9 GHz 4/4 + ASUS P8Z68-V PRO Core i7-2600k 3,3 GHz 2/4 + ASUS Maximus 4E

AMD Phenom II X4 970 BE 3,5 GHz + ASUS M5A97 EVO APU AMD A6-3650 + ASUS F1A75-V PRO

Spożycie i ocieplenie:

Oczywiście nie mogliśmy przejść obok konfiguracji bez zbadania ich również pod kątem zużycia. W pierwszym kroku porównaliśmy systemy z grafiką zintegrowaną z procesorem, co oznaczało A8-3850 z dwiema płytami głównymi oraz Core i7-2600k ograniczony do 4 rdzeni i 4 wątków (z wyłączonym HT, bez Turbo Boost) w ASUS Zakładka P8Z68 -V PRO. Wartości zostały zmierzone za pomocą naszego standardowego, prostego watomierza wtykowego, więc nadal można je traktować jako orientacyjne, a nie laboratoryjne, dokładne pomiary.

W ten sposób oba procesory (nawet jeśli nie są dla siebie bezpośrednimi konkurentami) można porównać na tym samym numerze rdzenia i zegarze, w obu przypadkach w firmie IGP. Cóż, wydaje się, że z K12 jest jakiś cud, ponieważ widzieliśmy niższe wartości w systemach opartych na A3-11 niż we flagowym Intel Sandy Bridge, nawet po rozładowaniu, podczas odtwarzania Blu-ray i 8Dmark3850. Dzięki Radeonowi HD 6550D, który jest energooszczędny, a w porównaniu do tego, że na papierze jest znacznie mocniejszy niż Intel HD Graphics 3000, zjada niewiele więcej niż FurMark, różnica wynosi tylko 15 -16 watów.

APU A6-3650 na papierze jest w tej samej 100-watowej klasie TDP co A8-3850, ale spodziewaliśmy się, że spotkamy się z nieco bardziej stonowanymi wartościami niż starszy brat, A8-3850. Ta hipoteza została ładnie potwierdzona, ponieważ najmniejsze wartości pod każdym względem zmierzyliśmy za pomocą A6-3650. Różnica wynosiła średnio około 10 watów w porównaniu z większym Llano, ale np. Furmark zauważyliśmy jeszcze większą różnicę.

Seria pozytywnych niespodzianek trwała nadal, nawet gdy Radeon HD 6790 został włożony do systemu jako dyskretna karta graficzna – w tym momencie, oczywiście, IGP stały się nieaktywne. Nieobciążony Llano był w stanie utrzymać swoją przewagę, a także wyróżnił Phenom II X4 970 BE, a także Core i7-2600k, który dołączył w międzyczasie. Przy obciążeniu AIDA64 porządek świata jest już przywracany, tutaj rdzenie procesora otrzymują zgrubne obciążenie, co jest już odzwierciedlone w zmierzonych wartościach. Jest tak wiele dobrych wiadomości, że widząc Phenom II udało mi się wyrzeźbić 12-13 watów przy tym samym zegarze. Co ciekawe, w przypadku odtwarzania Blu-ray 3,3k ustawione na 2600 GHz na płycie M4E działało całkiem sporo, podczas gdy ten sam procesor 2,9 GHz z + 2 rdzeniami zużywał najmniej w P8Z68-V Pro. Oczywiście skupiono się na A8-3850, który tutaj też nie produkuje złych wartości, jeśli nie w ogromnym stopniu, ale udało nam się posunąć do przodu w porównaniu z poprzednią generacją, mimo że wiemy, że jest praktycznie nie ma różnicy w architekturze. Pod 3DMark11 pole było prawie jedno, co zaskakujące, czterordzeniowy Phenom podskakujący na 2,9 GHz wygrał tę liczbę. Pod FurMark A8-3850 znów świeci, osiąga z najmniejszą energią, a następnie 2,9k pracujący z częstotliwością 2600 GHz. Nic dziwnego, że X4 970 BE pochłania większość sieci.

Po zmierzeniu zużycia za pomocą IGP spodziewaliśmy się, że Radeon HD 6790 wykaże również mniejszy głód energii. Tak też jest, ponieważ w tym teście zjada znacznie mniej niż A8-3850. Ten pomiar pokazał również, że strojenie i podbicie napięcia ma poważną cenę na ołtarzu konsumpcji, ponieważ przy 3640 MHz skoczył na pierwszy plan wszędzie z wyjątkiem FurMark i Blu-ray, co oznacza, że ​​zużywał większość swojej energii.

AMD APU A8-3850

AMD APU A8-3850

Jak widać, obsługa A8-3850 nie jest jeszcze do końca idealna (za wartość minimalną dostaliśmy 9 stopni), ale wygląda na to, że fabryczna chłodnica dodana do procesora, spoczywająca w pudełku, była w stanie poradzić sobie z zadanie powierzone bezproblemowo, jego użycie nie powodowało żadnej niestabilności, bez zarzutu, a w porównaniu z tym wykonał swoją pracę dość miękko.

A8-3850 + Radeon HD 6550D

Czujnik IGP przesyłał też zaskakująco niskie wartości do MSI Afterburner, zgodnie z programem, bezczynny Radeon HD6550D rozgrzewał się do 11 stopni, a następnie rozgrzewał się do 43 stopni pod obciążeniem. Jeśli ta ostatnia wartość jest prawidłowa, należy ją ponownie zalecić, zwłaszcza stosując w czasie testu prostą chłodnicę fabryczną dostarczoną wraz z procesorem.

AMD APU A6-3650

AMD APU A6-3650

APU AMD A6-3650 + Radeon HD 6530D

W przypadku A6-3650 już przystawiliśmy naszą standardową chłodnicę Scythe do APU, ponieważ ta jednostka pojawiła się w „formie tacki”. Pomiar obciążenia AIDA64 przeprowadzono w punkcie odniesienia podczas monitorowania. W związku z tym potwór Scythe poradził sobie bez problemu, APU rozgrzał się do maksymalnie 38 stopni, jeśli wierzyć odczytowi. MSI Afterburner miał już większe kłopoty z Radeonem HD 6530D IGP, pozostańmy przy tym, że do danych temperatury wrócimy w późniejszym teście.

{jospagebreak_scroll title = Pomiary mocy procesora}

Wyniki naszych pomiarów:

Testy procesora:

Pomiary syntetyczne i inne

SuperPi jest stosunkowo starym i niezbyt nowoczesnym programem pomiarowym, może obsłużyć tylko jeden wątek, jednak do dziś jest bardzo popularny, więc zwykle go nam nie brakuje. Ten program od wielu lat jest specjalnością procesorów Intela, modele AMD zwykle pochodzą z przyzwoitej odległości i nie jest inaczej. Nawet przy przebiegu 1M istnieją ogromne różnice, więc nic dziwnego, że pole rozpada się przy największych obliczeniach 32M. Modele Sandy Bridge walczą w osobnej lidze, ale bardziej interesująca jest relacja między APU Phenom II i A8-3850 w tym samym czasie, ponieważ w dłuższej perspektywie APU był w stanie sprowadzić ponad 1 minutę na swojego poprzednika . Oczywiście sytuacja wygląda inaczej na oryginalnym zegarze 970 BE.

Ponieważ A6-3650 ma praktycznie identyczną konstrukcję jak A8-3850, oczekuje się, że będzie on znacznie wolniejszy niż różnica zegara 300 MHz w testach mocy procesora. Pierwsze oznaki tego widać też w związku z Super Pi, wadą kalkulacji 1M jest około 2 sekund w porównaniu do starszego brata. To samo dotyczy 32M, oczywiście w proporcjach. Tuning z kolei dodał skrzydeł A6 i od razu uczynił go najszybszym APU, co oczywiście nie było wielką niespodzianką ze względu na taktowanie 3640 MHz. Co ciekawe, chociaż nie dla pomiaru 1M, 32M był w stanie obniżyć Phenom II już działający z częstotliwością 3,5 GHz.

WPrime, podobnie jak SuperPi, jest licznikiem obliczeń, ale może teraz korzystać z wielu rdzeni lub wielu wątków. Widać, że pole podskoczyło trochę bardziej i ku mojemu zaskoczeniu Phenom II 970 BE objął prowadzenie przy 3500 MHz. Za nim plasuje się 2,9 tys. przy 2600 GHz z czterema rdzeniami. Wydajność A8-3850 APU może się podobać tak bardzo, że był on w stanie ponownie pokonać Phenom w tym samym czasie, nawet jeśli nie w dużej różnicy.

Przełączając się na wPrime, możemy zgłosić ten sam trend, który widzieliśmy w Super Pi. Na bazowym sygnale taktowania jest nieco wolniejszy niż A8-3850, ale podczas strojenia skacze znacząco do przodu, więc jeśli zużycie nie jest dla nas aż tak istotne, warto ustawić poważny wzrost taktowania dla naszego APU.

Nieobcy jest nam również Fritz 12, który jest programem szachowym z wbudowanym modułem pomiarowym, który pokazuje, ile razy dana jednostka centralna jest szybsza niż 1 GHz Pentium III przy użyciu mnożnika i wyniku. Ta liczba przyniosła również 4 tys. zwycięstwa, pracując na 4 rdzeniach i 2600 wątkach, ale Phenom 3,5 GHz również dotrzymał tego przez długi czas. A8-3850 po raz kolejny prezentuje formę, w której działa lepiej od zegara do zegara niż Phenom II, ale obecnie różnica nie jest znacząca.

We Fritz 12, na początku, A6-3650 był w stanie pokonać ustawienie 3k, emulując i2120-2600, ale pozostawał znacznie w tyle za innymi dzięki częstotliwości roboczej 2600 MHz. Strojenie zmienia pozycję kopnięcia konia i przenosi dziecko Llano aż na najniższy szczebel podium.

Do obliczenia szyfrowania AES można użyć narzędzia o nazwie TrueCrpyt. Cóż, skoro sprzęt 2600k obsługuje tego rodzaju operacje, nie było zaskoczeniem, że ustąpił z AMD. Za nim znajduje się 970 Black Edition, który działa z oryginalną częstotliwością zegara, którą APU po raz kolejny był w stanie pokonać z tą samą częstotliwością zegara, więc coraz bardziej wydaje się, że można oczekiwać minimalnego wzrostu wydajności również pod względem mocy procesora.

Ponieważ układy APU AMD również nie obsługują sprzętowej obsługi AES (w przeciwieństwie do Sandy Bridge), mogą polegać tylko na rdzeniach i szybkości zegara. Nie dziwi więc ostatnie miejsce w A6-3650, ale tym bardziej jego skala. W dodatku ten APU ledwo przyspieszył dzięki tuningowi, więc istnieje uzasadnione podejrzenie, że wasze relacje z tym programem nie były bezchmurne.

W ostatecznej wersji AIDA64 1.8 przeprowadziliśmy zwykłe pomiary, wyniki są bardzo zróżnicowane. Pod Quenn APU ma tylko szansę przeciwko Phenomowi pracującemu na tym samym zegarze, ale też udaje mu się go pokonać, można powoli powiedzieć, że w zwykły sposób. W Photoworxx wyczyn nie powiódł się, A8-3850 jest na ostatnim miejscu. Jednostki AMD pokazują zaskakującą moc w Hash, 2k skrócone do 2600 rdzeni i HT brzydko w tyle, ale nawet konfiguracja 4-rdzeniowa jest nokautowana przez AMD, którą następnie wygrywa Phenom II X4 BE, więc APU pozostaje w tyle. Nie ma też ogromnych różnic w VP8, dobrą wiadomością jest to, że dziecko Llano również tutaj może przewyższyć Phenomona. FPU Julia pokazuje siłę procesorów Intela, a następnie Phenom z oryginalną częstotliwością zegara, ale przy tej samej częstotliwości, APU ponownie wygrywa, dodając, że różnica jest minimalna.

W oparciu o zegar bazowy A6-3650 zapewnia również logiczne wyniki pomiarów AIDA64, zarówno w stosunku do starszego brata, jak i innych jednostek. Tuning mocno wpływa na wyniki w większości miejsc, na przykład z Queen na czele, ale także staje się najszybszą jednostką AMD w Photoworxx. Jedynym miejscem, w którym moc overdrive nie była jasna, był moduł FPU Julia.

Renderowanie, kodowanie, kompresja

Cinebench R10 to starsza wersja popularnej aplikacji do renderowania, ale nadal doskonale nadaje się do pomiarów. W pierwszej rundzie zbadaliśmy pracę pojedynczego włókna, a następnie pomiary z użyciem wszystkich włókien. Można tutaj dobrze prześledzić architektoniczną przewagę procesorów Intela, wciąż jest miejsce na ulepszenia dla AMD, być może Bulldozera. Jednak ładnie wygląda również, że K12 był w stanie nieco przyspieszyć w porównaniu do swojego poprzednika. Ustawienie uchwycone na dwóch rdzeniach (próbując naśladować Core i3-2120) w drugim teście z HT jest w stanie pokonać natywny 2900-rdzeniowy Phenom ustawiony na 4 MHz. Ten pierwszy może być po prostu pokonany przez A8-3850, co jest dobrą wiadomością w porównaniu z Phenom, ale pan tutaj to Sandy Bridge.

Podobnie jak wiele programów testowych, Cinebench R10 wykazuje wadę 6 MHz APU A3650-300 w porównaniu z A8-3850. Niestety powoduje to, że jest najwolniejszym członkiem stawki w tej liczbie. Tuning bardzo pomaga na twojej pozycji, używając rdzenia do latania aż na trzecie miejsce, podczas pracy ze wszystkimi rdzeniami, które również uda Ci się dostać na podium.

Cinbench R11.5 to najnowsza wersja, w której pomiar odbywa się przy użyciu wszystkich rdzeni i włókien. Na 4 rdzeniach wejdą 2600k i Phenom 970 BE, podczas gdy przy ostatnim 2,9 GHz po prostu ponownie zejdą z APU. Procesory Sandy Bridge przechwycone przez dwa rdzenie krwawią przeciwko wszystkim swoim przeciwnikom, na próżno w przypadku Hyper-Threading. Kolejny dobry punkt dla Llano, tutaj również udało mu się trochę poprawić.

Cinebench R11.5 pokazuje to samo zjawisko, co jego poprzednik. Przy oryginalnym taktowaniu 2600 MHz A6-3650 znajduje się na samym końcu stawki, niezdolny do konkurowania z innymi, podczas gdy częstotliwość 3640 MHz po raz kolejny plasuje urządzenie na trzecim miejscu. Pokazuje również, jak ważna byłaby zarówno dla AMD, jak i klientów, możliwość skalowania modeli Llano do wyższych częstotliwości taktowania.

W teście Photoshopa czas potrzebny do uruchomienia gotowego skryptu (konstruktora kalendarza) mierzono za pomocą stopera, a następnie podsumowywano wyniki. Oczywiście im mniej czasu zajęła operacja, tym szybszy procesor był brany pod uwagę. Ten wyścig również przynosi korzyści Intelowi, ze świeżym APU, chociaż wygrywa z Phenomem, różnica jest w dziesiątych częściach, co oznacza, że ​​jest prawie nieznaczna.

Programy Adobe Photoshop od dawna nie były ulubieńcami procesorów AMD, co widać w naszym pomiarze czasu wykonywania skryptów CS4. A6-3650 jest mniej więcej 2,5 sekundy za A8, robiąc to przy 300 MHz minus. Pokonując, zdołał upaść przed członkiem rodziny i nadchodzącym Phenomem, ale był już 0,2 podrasowanej wersji. Nie ma możliwości ściśnięcia procesorów Intela.

Konwersja wideo jest ważną częścią naszego testu, którą ponownie zmierzono za pomocą Cyberlink MediaEspresso, transkodując surowy materiał o rozdzielczości 1080i nagrany kamerą HD firmy JVC na różne formaty bez użycia akceleracji GPU, innymi słowy polegając wyłącznie na mocy procesora. Program potrafi wykorzystać możliwości tkwiące w wielordzeniowych procesorach, ale nie gardzi też wysokim sygnałem zegara. Oczywiste jest, że każdy format ma fajną zdolność do tasowania kart, ale w większości miejsc 2600k to dżentelmen z 4 rdzeniami. Najważniejsze dla A8-3850 jest to, że udało mu się pokonać swojego odpowiednika Phenom, który za każdym razem pracował w tym samym czasie, z większą lub mniejszą różnicą.

Możliwości konwersji wideo zostały przetestowane w tym teście wyłącznie przy użyciu mocy procesora. Tutaj również wydajność A6-3650 pokazała oczekiwany obraz, co oznacza, że ​​byłaby kilka sekund za 3850, co by ją zmieniło. OC wciąż wnosił wiele do kuchni, więc Phenom II X4 był w poważnej konkurencji z 3,5 GHz. Wadą emulacji i3,3-3 przy 2120 GHz jest tylko jedna sekunda w dwóch przypadkach, podczas gdy w dwóch przypadkach wyraźnie ją bije.

Dzięki Winarr dotarliśmy do końca testów, które konkretnie oceniają moc procesora. Program wykorzystuje wielowątkowe wykonywanie instrukcji, więc wyczyn 2600/4k 4/2 nie jest niespodzianką, przy ustawieniu 4/970, Phenom 3,5 BE jest zaklinowany między 2,9 GHz a XNUMX GHz. Obecny najsilniejszy przedstawiciel platformy Llano tym razem zawiódł, co robił już tyle razy, tj. tym razem nie mógł pokonać Phenoma na tej samej częstotliwości.

Winrar posiada strasznie prosty i szybki moduł pomiarowy. „Nie musisz wiele dawać na słowo”, ale ze względu na tradycję nie przegapił i tym razem. Liczby pokazują zwykły obrazek. Przy podstawowym sygnale zegarowym A6-3650 słabnie z tyłu, podczas gdy przy + 1 GHz jedzie na trzecie miejsce. Ciekawe, że chociaż ma przewagę ponad 140 MHz nad przesterowanym Phenomem II X4, jego moc jest zmienna, wygrywając w niektórych miejscach, wygrywając w niektórych.

{jospagebreak_scroll title = Pomiary za pomocą oddzielnej karty graficznej Radeon HD 6850}

Pomiary 3D z HD 6790

Procesor Vantage Intel wykazał się wyższością pod względem wyniku wydajności, z którym tylko Phenom 970 BE był w stanie nieco nadążyć, ale był także tylko przy 3500 MHz. Ustawienie pracujące na 2900 MHz i wyniki APU są bardzo do siebie zbliżone, praktycznie takie same. Wynik procesora dostarcza nieco więcej informacji o mocy procesorów. Trend jest podobny, niestety produkcja APU tym razem pozostaje w tyle za Phenome ustawionym na ten sam zegar, choć i tutaj różnica jest znikoma.

W 3DMark Vantage, jeśli chodzi o wynik Performance, A6-3650 nie jest daleko w tyle za A8-3850, tutaj wadą 300 MHz jest nie tyle cięcie, ale to tylko program pomiarowy, ważniejsze będą liczby w każdej grze zobaczymy np. wartości FPS.

3DMark11 doprowadził także do zwycięstwa procesorów Intela, ale co ważniejsze, co pokazuje nowy APU. Nie był w stanie zdusić konkurencji ze strony producenta (choć i tutaj różnice nie są duże), ale z Phenom II X4 z powodzeniem podniósł rękawicę nie tylko przy tej samej częstotliwości roboczej, ale także w stosunku do oryginalnego zegara pracującego z częstotliwością 600 MHz dodatkowo.

Rzecz maluje podobny obraz jak w przypadku Vantage. Pole jest wystarczająco blisko siebie i z pewnością możemy zgłosić kilka osobliwości. Po pierwsze, z jakiegoś powodu dostrojony pomiar dał mniej wyników niż test podstawowy. Ten ostatni był w stanie zmiażdżyć nastrojonego Phenoma i był tuż za swoim starszym bratem. Chociaż nie ma dużej różnicy, nie można było się tam dostać z procesorami Intela.

W Unigine Heaven Benchmark 2.5 historia jest dość ograniczona do VGA, ale są niewielkie różnice w wynikach, które oznaczają, że APU A8-3850 może być o włos szybszy na tej samej częstotliwości niż Phenom II X4 970 Black Edition, który jest kolejna strigula, ale tym razem największą siłą były procesory Intela.

Podczas uruchamiania programu Heaven ponownie stwierdziliśmy, że strojenie nie działa. Albo Catalyst 11.9 poprawił się z powrotem do 11.6b, albo coś było nie tak z OC, nie jestem pewien. Pewne jest, że program działał stabilnie, bez żadnych problemów. W Niebie karta graficzna jest obciążona tak bardzo, że poszczególne jednostki centralne mogą mieć tylko minimalny wpływ na liczby, co widać na powyższym wykresie.

Przejdziemy do poniższych gier. Cóż, Crysis 2 już okazał się limitem VGA w DX9, ale zmierzyliśmy go z podobnymi parametrami, ponieważ byliśmy ciekawi, czy moglibyśmy skorzystać z różnych procesorów z rzeczywistymi ustawieniami gry, jako procesor około 30 000 HUF i podobnej cenie Procesor AMD Radeon HD 6790 nie wydaje się złym parowaniem, a z taką kartą możesz celować w rozdzielczość 1680 × 1050, ale nawet FULL HD. Crysis 2 nie oszczędza VGA, więc nie było już różnicy w FULL HD, przy niższych rozdzielczościach procesory Intela były w stanie pokazać przewagę 1 FPS.

Niestety nie udało nam się zmienić parametrów pomiaru, więc w związku z Crysis 2 ponownie wszedł w życie limit VGA. Udało nam się dodać 1 FPS plus do tuningu i nowszego rachunku Catalyst.

W Dirt3 pole już zaczęło się nieco psuć. Na 4 rdzeniach 2600k jest z przodu przy 2900 MHz, ale A8-3850 APU jest tylko o 1 FPS w tyle, a przy ustawieniu 2600k 3,3 GHz 2/4, znał ten sam FPS. Zachęcające jest również to, że może pokazać przewagę 2-3 klatek nad Phenomem, powiedzmy, że jest tajemnicą, dlaczego Phenom był wolniejszy przy 3,5 GHz niż przy 2,9 GHz.

Dirt3 już lepiej rozdzielił zawodników. Przy podstawowym zegarze A6-3650 był 2 i 1 FPS za większym APU, Phenom działał w tej samej rozdzielczości przy niższej rozdzielczości, podczas gdy był już powalony na FULL HD. Co ciekawe, tuning nie działał ani w przypadku Phenom II X4 970 BE, ani A6-3650. Procesory Intela również wygrywają tę liczbę.

Far Cry2 również zrobił różnicę, schemat jest podobny do tego z Dirt3. 2600k z czterema rdzeniami i czterema żyłami z przodu, Llano APU związany z 2600k w rdzeniu z tyłu i Phenom z tyłu, więc A8-3850 był w stanie teraz wygrać swoją wewnętrzną bitwę, co może znów się raduj.

Z Far Cry2, z wyjątkiem Sandy Brige'a pracującego na 2,9 GHz, pole jest dość ciasne, prędkości dwóch APU są prawie takie same, podczas gdy Phenom jest zmiażdżony. Z jakiegoś powodu podkręcone zegary również tutaj nie odniosły sukcesu, przynosząc albo ten sam lub mniej FPS.

Pod Hawx2 pole nie jest nadmiernie rozdarte, ale przepis wciąż pozostaje. Próbując naśladować Core i3-2120, K12 uruchamia to samo ustawienie, które ponownie traktuje Phenoma, chociażby 1-2 FPS. Podsumowując, oparty na K12 A8-3850 był w stanie nieco przyspieszyć w porównaniu do Phenom II, co nie jest tak naprawdę dużo, ale przede wszystkim i jest wart każdego małego skarbu FPS.

Wartości Hawx2 są również prawie takie same. Wygląda na to, że na podstawowym sygnale zegarowym A6-3650 przesuwa się do tyłu w obu rozdzielczościach, prawdopodobnie sygnał zegara jest przechylony. Strojenie tutaj trochę pomaga, ale nie tak bardzo, jak byśmy się spodziewali. Co ciekawe, przy wyższej rozdzielczości miało to większe znaczenie. W 1680 × 1050 udało mu się dogonić dostrojony Phenom, ale wciąż pozostawał w tyle za innymi. Przełączając się na FULL HD, udało im się pokonać przynajmniej Phenoms, pozostając w tyle za kurtkami A8 i Sandy Bridge odpowiednio o 1 i 2 FPS.

{jospagebreak_scroll title = Testy ze zintegrowaną grafiką}

Pomiary związane z grafiką zintegrowaną:

Doszliśmy do najbardziej ekscytującego etapu testu Llano, gdzie przyjrzeliśmy się możliwościom Radeona HD 8D dudniącego w A3850-6550. Sytuacja nie jest do końca sprawiedliwa, bo najsilniejszy APU konkuruje w kategorii około 30 000 HUF, podczas gdy Core i7-2600k kosztuje ponad dwa razy więcej, co jest teraz ciekawe z punktu widzenia mocniejszego Intel HD Graphics 3000 w Proces ten działa student IGP, natomiast jednostki Sandy Bridge dostępne w kategorii cenowej A8-3850 są dostępne z HD 2000 IGP. Jednak, gdy tylko zobaczymy wyniki, fakt, że Radeon HD 6550D tak naprawdę nie obchodzi, z którym procesorem Intel IGP musisz się zmierzyć, zostanie w dużym stopniu przedstawiony.

Przybyliśmy na pomiary związane ze zintegrowaną grafiką, teraz zobaczymy, do czego zdolny jest Radeon HD 6530D w porównaniu ze swoim starszym bratem, HD 6550D i Intel HD Graphics 3000. Oczywiście na logicznej podstawie można wywnioskować, jaki obraz namaluje rzecz, ale nigdy nie zaszkodzi znać konkretne liczby. Pomiary były najpierw wykonywane przy użyciu standardowego sygnału zegarowego RAM 1600 MHz, a następnie Catalyst. Następnie zainstalowaliśmy najnowszy dostępny sterownik WHQL i powtórzyliśmy testy. W końcu zwiększyliśmy częstotliwość pamięci RAM do 1866 MHz i tak zrobiliśmy serię.

W 3DMark Vantage Radeon HD 6550D natychmiast pokazuje, z jakiego drewna został wyrzeźbiony. Nawet rdzenie procesora Sandy Bridge w wyniku procesora mogą uratować IGP Intela, ale wynik wydajności i wynik GPU dają wyraźny sygnał, że ta walka przyniesie ścisłą walkę w najrzadszych przypadkach. Radeon 6650D otrzymał około dwa razy więcej punktów niż HD Graphics 3000.

Widok pod GPU i punktacją P, co nas teraz interesuje. Zgodnie z oczekiwaniami, HD 6530D jest w połowie drogi między HD 6550D a HD 3000 i na pewno ten Radeon jest znacznie mocniejszy niż HD 3000.

W 3DMarku11, ze względu na podstawowe wymagania DirectX11 (Intel IGP pozostaje w tyle z powodu DX10.1), nie mogliśmy włączyć HD Graphics 3000, na jego miejsce wskoczył HD 6790. Oczywiście 6550D IGP nie mógł z nim konkurować, ale ustawienie proporcji nie jest bezużyteczne dla wyniku. W profilu wydajności HD 6790 ma wynik ~ 2,8 raza wyższy. Biorąc pod uwagę, że HD 6790 to dyskretny kontroler za 30 000 USD, a HD6550D to jednostka zintegrowana z procesorem, a cały pakiet kosztuje 30 000 USD, nie jest to zły wynik dla IGP.

W 3DMarku11, ze względu na podstawowe wymagania DirectX11 (Intel IGP pozostaje w tyle z powodu DX10.1), nie mogliśmy włączyć HD Graphics 3000, na jego miejsce wskoczył HD 6790. Jego wynik jest po prostu interesującą wartością, skupia się na dwóch IGP. HD 6530D jest o 30-35% wolniejszy od swojego brata. Nowszy katalizator miał mniej, szybsza pamięć odgrywała większą rolę.

Pomiary konwersji wideo były wcześniej wykonywane tylko przy użyciu rdzeni procesora, oczywiście nie można było też pominąć testu akceleracji GPU. 2600k zostało zmierzone przy 2,9 GHz z ustawieniem 4 rdzenie / 4 wątki z wbudowanym IGP, podczas gdy druga konfiguracja została sparowana z HD 6790. Konwersja do DivX wydaje się być dużym faworytem Intel HD Graphics 3000 (w rzeczywistości dekoder Intel Quick Sync Video zintegrowany z procesorem ma do odegrania ogromną rolę), ponieważ strasznie pokonał Radeonów. Dobrą wiadomością jest to, że A8-3850 zajmuje drugie miejsce z HD6550D, który był w stanie działać wydajniej niż pary Phenom + 6790 i 2600k + 6790. HD Graphics 3000 szczyci się również kodowaniem WMV. Z jakiegoś powodu 6550D nie jest tutaj tak jasny i ześlizguje się na koniec pola. Niestety format ten został przeniesiony zarówno do formatów m2ts, jak i h.264, mamy wrażenie, że obsługa oprogramowania dla Llan nie jest jeszcze idealną poprawką i poprawą wydajności w przyszłości.

W dziedzinie kodowania wideo 6530D wyprodukował interesujące rzeczy, być może po poprzednim pomiarze, a także wykrojeniu wsparcia oprogramowania. Przy kodowaniu DivX i wmv nie widzimy jeszcze żadnych oznak tego, chociaż ten pierwszy jest szybszy niż HD 6790 i wychodzi tylko z odpowiednio 6550D i HD 3000, podczas gdy ten drugi nagle zajmuje ostatnie miejsce. Niespodzianką jest kodowanie m2ts i h.264. Konwersja na PS3 trwała prawie o połowę krócej niż w przypadku HD 6550D, ale h.264 również mogła zająć prawie 70 sekund. Na próżno istnieje duże zapotrzebowanie na ciągły rozwój aplikacji i sterowników w tym obszarze. .

W części Obcy kontra Predator przyjrzeliśmy się, jak bardzo można grać w grę z Radeonem IGP. Aplikacja testująca to bardzo trudna scena przy użyciu DX11, oczywiście dla poziomu grywalnego, teselacji i innych dodatków zdecydowanie należy wyłączyć dla IGP. Przy średniej szczegółowości, przy niższych rozdzielczościach, możesz osiągnąć granicę tego, czym nadal możesz grać, ale ogólnie rzecz biorąc, AvP jest dużym wyzwaniem dla Radeona HD6550D.

W AvP, dzięki DX11, tylko procesory IGP dwóch APU mogły ze sobą konkurować. Wadą mniejszego Radeona jest 10-25% w zależności od rozdzielczości, nowszy dysk i szybsza pamięć nie są w stanie go tak naprawdę przyspieszyć. W każdym razie przy niskiej rozdzielczości gra była bliska grywalności nawet z 6530D.

W Battlefield: Bad Company 2 powraca Intel HD Graphics 3000, oczywiście mógł wykonywać zadania tylko z wiedzą o DX10.1. W rezultacie nie przeszkadza dużo wody, ponieważ Radeon HD 6550D jest znacznie mocniejszy we wszystkich rozdzielczościach, przy wysokich ustawieniach 1280 × 1024 pozostaje blisko grywalnego poziomu. Przy 1680 × 1050 już schodzi grubo poniżej 30 FPS, ale nie można tego winić, ponieważ mówimy o zintegrowanej jednostce, która obsługuje poważne FPS z tylko wysoką jakością i rozdzielczością, wystarczy spojrzeć na HD 3000 13 FPS.

W Bad Company 2 HD Graphics 3000 mogło wrócić, choć w jego przypadku części DX11 zostały pominięte. Dzięki rozwiązaniu Intel, HD 6530D jest wyraźnie szybszy, pozostając w tyle za 6550D o 27-36-35%. Z mniejszym Radeonem ta gra również wydaje się grać tylko w najniższej rozdzielczości, niestety. Obejmuje to również fakt, że firma IGP nie mogła tak naprawdę skorzystać ani z nowszego dysku, ani z szybszej pamięci.

W Crysis 2, pomimo trybu DX9, spodziewaliśmy się spadku IGP, ale ten pomiar był z pewnością dobry, aby wykazać różnicę między obecnie najsilniejszymi procesorami IGP Intela i obecnie najsilniejszymi procesorami IGP AMD. Chociaż żadne z tych ustawień nie zapewnia grywalnego poziomu, jasne jest, że Radeon jest znacznie silniejszy niż jego przeciwnik.

W przypadku Crysis 2 domyślaliśmy się, że będzie to duży kąsek dla niefortunnych IGP, ale co ciekawe, wykonaliśmy z nim pomiary, gdzie wtedy zobaczyliśmy cud na Radeonie HD 6530D. Choć w najniższej rozdzielczości był jeszcze mocniejszy, to w rozdzielczości 1280×1024 był już w stanie dogonić Catalyst 11.9, a z 1866 MHz RAM wyprzedził go. To samo widzimy w najwyższej rozdzielczości. Niestety, nie zmieniło to faktu, że ta gra może zapewnić nieco ciągły obraz z IGP przy maksymalnie 1024 × 768, ale byłoby błędem obwiniać o to jakąkolwiek zintegrowaną jednostkę.

Nawet z Dirt3, GPU radziły sobie całkiem dobrze przy wysokim profilu, nawet Intel IGP dawał grywalne wyniki w najniższej rozdzielczości, gdzie HD 6550D był w stanie wycisnąć 50 FPS. Wraz ze wzrostem rozdzielczości HD 3000 wyczerpuje się, ale HD 6550D wytrzymuje cały czas, nawet przy 1680×1050 był w stanie latać Dirt30 powyżej 3 FPS w wysokiej jakości, co jest genialną produkcją z APU.

W Dirt3 trochę zaskoczyła słaba wydajność HD 6530D, gdzie był w stanie wyprzedzić HD Graphics 3000 tylko z kilkoma FPS. Nie zapominajmy jednak, że Radeon jest modelem obsługującym DX11, podczas gdy rdzeń w Sandy Bridge może działać tylko w trybie DX10.1. Jednak w tym tytule jest też znacząco niższy od starszego brata, różnica wynosi 12-10-9 FPS, co oznacza 31-35-39%. Świeży dysk i szybsza pamięć RAM również nie mogły poprawić sytuacji.

Z tego, co do tej pory widziałem, nie jest zaskoczeniem, że Far Cry 2 przyniósł również dominację Radeona, który był w stanie utrzymać się na tym poziomie aż do limitu marzeń 30 FPS i znacznie powyżej tego poziomu w niższych rozdzielczościach, podczas gdy grafika HD 3000 nie ma już 1024 × 768. Możesz wziąć tę grę, która jest już dość stara. Jeśli nasza przyszła maszyna dostanie APU A8-3850, możemy się spodziewać, że chcąc grać, nie będziemy musieli rezygnować z Far Cry 2.

Far Cry 2 nie jest już dziś kurczakiem, został uruchomiony w trybie DX10. Tutaj 6530D znacznie upadło w stosunku do rozwiązania Intela, ale był też „szacunek” dla 6550D, o którym w swojej nazwie można powiedzieć, że jest bardziej różnicą mocy. Odchylenie 10-8-7 FPS nie było małe i wyniosło 27-28-30% w procentach. Świeży napęd i 1866 MHz też były nieefektywne.

Dotarliśmy do ostatniego członka z 28 list przebojów z HawX 2. Ten symulator samolotów bojowych jest bardzo dobrze zoptymalizowanym, nowoczesnym oprogramowaniem, o czym świadczy fakt, że nawet przy wysokim profilu wszystkie IGP mogły odtwarzać poziomy we wszystkich rozdzielczościach. HD 3000 jest wystarczająco zbliżony do Radeona HD 6550D opartego na FPS, ale jest to możliwe tylko dlatego, że przeszedł benchmark w trybie DX9, podczas gdy 6550D wykorzystał swoją wiedzę o DX11 i nadal miał 37 FPS. × 1680. APU Brawo A1050-8!

Naszym końcowym tytułem jest Hawx 2, w związku z którym ponownie należy zauważyć, że Intel HD Graphics 3000 ponownie przeprowadził benchmark w inny sposób niż Radeon, tylko w DX9, co wyraźnie widać w wynikach. Radeony pracowały z DX11, teselacją, i nadal ładnie znosiły błoto, HD 6530D, który potrafił umieścić na stole 1680 FPS nawet przy 1050 × 29. Jednak Catalyst nie wykazał wzrostu wydajności i mogliśmy również zapisać maksymalnie 1 FPS na rachunku za szybszą pamięć. Opóźnienie w stosunku do HD 6550D wynosi 28-30 procent.

{jospagebreak_scroll title = Podsumowanie, Opinia}

Podsumowanie, opinia - A8-3850 APU

Po raz kolejny mamy za sobą strasznie długi test, w którym platforma Llano i AMD A8-3850 APU słusznie rezygnują z lekcji, ponieważ musieliśmy przyjrzeć się wielu rzeczom, z którymi próbowaliśmy się spotkać za pomocą dostępnych narzędzi. Wraz z pojawieniem się tej rodziny, długa era w AMD dobiegła końca, a era Fusion faktycznie się zaczyna. Te APU nie mogą być uważane za zupełnie nowe pod względem rdzeni procesora, ponieważ są to przerobione rdzenie Stars, pomimo nazwy K12. Było to również widoczne w naszych testach mocy procesora, ale na szczęście w wynikach pojawiła się również „poprawiona” ocena. A8-3850 jest szczytowym osiągnięciem obecnej oferty, zawiera najpotężniejszy kontroler graficzny, Radeon HD 6550D o taktowaniu 2900 MHz, którego nie można zwiększyć za pomocą Turbo Core, ponieważ ten model nie zawiera tej funkcji.

Aby dokonać porównania z jego poprzednikiem, użyliśmy procesora Phenom II X4 970 Black Edition, który również został zmierzony przy jego oryginalnym taktowaniu 3500 MHz, a także przy częstotliwości 2900 MHz, czyli takiej samej jak sygnał zegara A8-3850. W ogromnej większości pomiarów procesora stwierdziliśmy, że wydajność APU poprawiła się w porównaniu z Phenom II, czasami w większym stopniu, kilka razy skromniej, ale była wyraźna poprawa. Ten rozwój można również powiedzieć o aplikacjach i grach 3D, 1-2 FPS plus było w stanie zaprezentować nowość. Wiąże się z tym kolejny pozytyw, że ogólna konsumpcja również nieco spadła, a A8-3850 poczynił znaczne postępy, zwłaszcza gdy jest rozładowany, a wszystkie te zmiany mogą przyczynić się do sukcesu.

Jasne, jako procesor nie spodziewaliśmy się zbyt wiele po tym modelu, ponieważ wiedzieliśmy, że nie był jeszcze reprezentatywny dla nowej architektury, ale wydaje się, że AMD zrobiło, co było w stanie. Prawdziwą bronią Llano nie jest oczywiście to, ale wykorzystanie zintegrowanego rdzenia graficznego opartego na Redwood, który okazał się świetnym połączeniem z przeprojektowanymi rdzeniami Stars. Co prawda z A8-3850 tylko Radeon HD 6550D pokazał swoje możliwości, ale każdy mógł zobaczyć po wynikach, że nigdy nie spotkaliśmy się ze zintegrowaną grafiką o takiej mocy i że udało się to w końcu osiągnąć w heterogenicznie programowalnym chipie, szczególna radość i bardzo zachęcające na przyszłość. Żyjemy w epoce wysokiego stopnia integracji, a firma AMD weszła na rynek z wydajnym produktem. Obszar dyskretnych kart wideo kurczy się, a dla znacznej części klientów moc obliczeniowa, jaką może zapewnić np. HD 6550D, jest wystarczająca.

Wraz z pojawieniem się APU nie ma potrzeby kupowania osobnej karty graficznej, jeśli nie potrzebujesz wysokiej wydajności, to z APU, płytą główną z gniazdem FM1 i pewną ilością pamięci, położyliśmy już podwaliny pod nasz komputer. Oczywiście AMD oznaczało także tych, którzy chcą później wyjść poza poziom HD 6550D. Jest rzeczą oczywistą, że dyskretna karta może być użyta na płycie głównej za pomocą magistrali PCI Express, ale dzięki AMD Dual Graphics możemy zapewnić, że GPU uśpione w APU nie leży płasko, ale oba urządzenia współpracują ze sobą, zwiększając w ten sposób połączoną moc.Wydajność 3D. Wszystko, co musisz zrobić, to kupić APU serii A i odpowiedni typ dyskretnego Radeona. Ten pierwszy może być modelem A8 z HD 6650D lub A6 HD 6530, chodzi o to, aby skojarzyć jeden z nich z Radeonem HD 6670/6570/6450, a Dual Graphics można już aktywować, co również rodzi nowe nazwy modeli, wszystkie w najprostszy sposób, aby to zilustrować, znajduje się w poniższej tabeli.

Wydajność IGP można zatem znacznie zwiększyć przy niewielkim wysiłku i niewielkiej ostrożności. Oczywiście możemy również użyć znacznie wydajniejszej karty dyskretnej, takiej jak Radeon HD 6970, ale wtedy IGP uśpione w APU napotyka na długie okresy nieaktywności, tracąc w ten sposób rzeczywistą przewagę APU nad tradycyjnym procesorem. Tak więc AMD również starannie wymyśliło szczegóły, wprowadzając platformy Lynx i Sabine zgodnie z bezpiecznymi krokami, a jeśli nie jako procesor, ale z grafiką zintegrowaną z procesorem, jest obecnie największą siłą na obu rynkach, znacznie wyprzedzając Intel HD Graphics Modele 2000 i HD Graphics 3000. Oczywiście sukces z dobrym sprzętem nie jest pewny, wiele zależy od ceny. W ostatnich latach przyzwyczailiśmy się, że AMD nie rozczarowuje się cenami zakupu.

Najpotężniejszą jednostką jest A8-3850, która również jest uwzględniona w teście. Dlatego za te pieniądze możemy dostać z grubsza Core i30-000 na linii Intela. Podczas pomiaru próbowaliśmy zasymulować ten procesor z 29k wyłączając 000 rdzenie i ustawiając zegar na 15 MHz i pozostawiając włączone HT, więc poza trzeciorzędną pamięcią podręczną i HD 000 udało nam się wykonać pomiary z tymi samymi parametrami . Na ich podstawie można wywnioskować, że Core i3-2120 – jako procesor – jest generalnie nieco mocniejszy niż A2600-2, ale w dużej mierze zależy to również od konkretnego zastosowania.

A kiedy porównasz rozwiązania graficzne obu procesorów, Radeon HD 6550D APU zmyje również Intel HD Graphics 2000 i 3000 z toru. Pod względem zużycia Sandy Bridge jest nadal lepszy w obciążonych warunkach, więc musimy się zastanowić przed zakupem. Jeśli potrzebujemy nowoczesnego i mocnego IGP, oddajmy wyraźnie nasz głos na Fusion i wybierzmy A8-3850. Jeśli IGP nie jest ważne, ale zamiast tego potrzebujesz mocy procesora, możesz zrobić lepiej z Core i3-2120, ale możesz także wybierać spośród czterordzeniowych Phenomów. Niestety, A6-3650 nie trafił do nas, ale w oparciu o dostępne informacje, cena zakupu ~24 000 HUF wydaje się nieco przesadzona w porównaniu z kwotą 8 HUF A3850-29, w oparciu o różnicę wydajności między nimi. modele, trochę korekty AMD, jeśli siła nowości trochę zależy.

Jesteśmy ciekawi, jaka sprzedaż pokaże się za kilka miesięcy, a AMD nawet nie zatrzymuje teraz maszyny. Pojawienie się Buldożera jest nieuchronne, od czego wielu oczekuje wiele. Tak czy inaczej, jest tak pewne, że aktualizacja platformy o kryptonimie Trinity pojawi się w przyszłym roku. Będzie to już polegać na rdzeniach (modułach) procesorów opartych na Bulldozer, a podobno IGP będzie fuzją Barts i Cayman, więc nie ma wątpliwości, że wydajność procesora i moc graficzna APU będą nadal rosły. wynik zupełnie nowej, nowoczesnej architektury.

Tymczasem dobra rada dla zapisujących się na jeden z desktopowych modeli APU. Ponieważ IGP jest zasilany przez pamięć systemową, a zapotrzebowanie na przepustowość Radeonów jest bardzo duże, możemy wiele zyskać na wbudowaniu w nasz system szybkich modułów DDR3. Możesz zapomnieć o 1333 MHz RAM, jeśli chcesz być dobry, nie powinieneś podawać go poniżej 1600 MHz. Jeśli jednak masz ramkę, wolisz mieć pamięć 1866 MHz lub jeszcze szybszą, docenisz małego Radeona drzemiącego w APU. Na szczęście, biorąc pod uwagę obecne ceny pamięci, nie jest to już inwestycja warta milion dolarów.

Przyjrzeliśmy się wielu rzeczom dotyczącym A8-3850 i Llano, ale przynajmniej tyle tematów pominięto w artykule. Powodem tego było to, że APU mógł spędzić u nas tylko 2,5 dnia, więc dostępny czas i ilość dodatkowego sprzętu były skończone. Niemniej jednak jesteśmy przekonani, że udało nam się odpowiedzieć na najważniejsze pytania, a po przeczytaniu tego artykułu każdy może wyrobić sobie opinię na temat APU AMD i podjąć decyzję o zakupie.

Oczywiście ten test nie byłby możliwy bez pomocy naszych partnerów. Zarówno GIGABYTE GA-A75-UD4H, jak i ASUS F1A75-V Pro wykonywały swoją pracę stabilnie i niezawodnie przez cały czas. Jeśli ślinimy się przez wykresy, widzimy, że w bardzo minimalnym stopniu F1A75-V Pro był szybszy, ale różnice są tak samo małe jak w przypadku płyt Intela, ponieważ podobnie jak PCH Intela, FCH AMD ma niewiele do powiedzenia na temat wydajności , ponieważ prawie wszystko jest umieszczone odpowiednio w CPU lub APU. Wyposażenie obu modeli jest bardzo podobne, jeśli szukamy płyty głównej Socket FM30 z zamiarem budowy Fusion około 000 1 HUF, to możemy śmiało polecić którąkolwiek z nich.

Aktualizacja: Podsumowanie i opinia - A6-3650 APU

Powoli minęły dwa miesiące od opublikowania naszej publikacji o A8-3850. Od tego czasu wiele się wydarzyło, wiele się zmieniło. Niestety, wydajność procesorów Llano wciąż nie jest realna, niewiele APU pojawia się na rynku, a teraz powinieneś dzielić linie produkcyjne z modelami Bulldozer. Poza tym w warunkach krajowych można powiedzieć, że forint znów jest strasznie słaby. W wyniku tych okoliczności, to, co opisaliśmy dwa miesiące temu pod względem oceny i cen, niestety nie jest dziś prawdą, ponieważ zarówno A8-3850, jak i A6-3650 przeszły znaczne wzrosty cen. W tamtym czasie topowy model A8-3850 można było kupić za ok. 29-30 tys. HUF brutto, dziś kwota ta wzrosła już do 38 000 HUF, czyli produkt stał się co najmniej o 30 proc. droższy. Teraz jesteśmy tam, że praktycznie A6-3650 kosztuje tyle co dwa miesiące temu dla starszego brata, czyli 28-30 tysięcy forintów. Nie trzeba dodawać, że jest to w ogóle bezużyteczne dla klientów ani AMD. Przyjrzyjmy się cenom konkurencyjnych modeli Intela! Core i3,1-3 2100 GHz jest w cenie z A6-3650, czyli można go zabrać do domu za około 28 000 forintów. Core i200-2600, który jest o 3,3 MHz szybszy od tego, czyli w teście symulowanego 3k przy 2120 GHz, można znaleźć na wysokości 31 000 forintów. Najszybszym członkiem rodziny jest Core i3,4-3 2130 GHz, który kosztuje 35 000 forintów, a 100 MHz nie jest już warte tych dodatkowych pieniędzy.

Mówiąc konkretnie o A6-3650, można powiedzieć, że był tylko raz szybszy od emulacji Core i3-2120 w dziewięciu testach testujących moc procesora, podczas gdy w testach 6790D obejmujących HD 3 został wyeliminowany w sześciu. z siedmiu przypadków i jednocześnie osiąga remis. Poza tym różnica jest często tak wyraźna, że ​​wydaje nam się, że będzie z nim wyglądał bardzo podobnie do Core i3-2100 w cenie. Chociaż nie mogliśmy wykonać całkowicie dokładnego pomiaru ze względu na emulację, przynajmniej dobrą wiadomością jest to, że może już konkurować z tymi modelami Sandy Bridge pod względem zużycia, przynajmniej dla nas liczby pokazały to pomimo wyższej o 35 W klasy TDP . Ogólnie rzecz biorąc, nadal mamy taką samą opinię, jaką mieliśmy wcześniej na temat A8-3850. Warto kupić APU tylko wtedy, gdy naprawdę potrzebujemy wbudowanego w niego rdzenia graficznego Radeon i naprawdę zamierzamy go używać, samodzielnie lub jako rozwiązanie Dual Graphics. Para K12 + Radeon IGP jest konkurencyjna w stosunku do pary Sandy Bridge + HD 2000/3000, a pod względem mocy 3D rozwiązanie AMD jest absolutnym zwycięzcą, podobnie jak poziom zaawansowania technologicznego. Jeśli jednak nie potrzebujesz IGP, nie jest to najlepszy wybór, aby zainwestować w APU, ponieważ jest on silniejszy zarówno u producenta, jak i w linii Intel. jednostka centralna możemy to dostać za te same pieniądze.

Ponadto dodamy, że bitwa napędowa między Catalyst 11.6b a 11.9 dała mniej niż oczekiwano, wiele razy nie mogliśmy nawet zgłosić różnicy. Miejmy nadzieję, że następne katalizatory będą nadal przyspieszać jednostki uśpione w APU. Wrażenia były podobne z pamięciami 1866 MHz, moglibyśmy dodać mały plus do ich konta, ale nie zapominajmy, że podstawowy pomiar był nie z RAM na 1333 MHz, ale z RAM na 1600 MHz, więc dodatkowa częstotliwość pracy to tylko 266 MHz, dodatkowo opóźnienie wzrosło z CL8 do CL9. Lekcja z tego jest taka, że ​​nie ma dużej różnicy między 1600 a 1866 MHz, w porównaniu do 1333 MHz moglibyśmy prawdopodobnie odnotować bardziej znaczące różnice. Ogólnie podobał mi się A6-3650 jako APU, a jeśli chcesz zbudować zintegrowaną grafikę, maszynę typu „wszystko w jednym”, na której można nawet grać, możesz polubić A8-3850, A6-3650 również możemy polecić . Patrząc na produkt jako przetwórca, a także widząc aktualne stany magazynowe i aktualne ceny, wolelibyśmy raczej powiedzieć, że nam się podobał i z niecierpliwością czekamy, jak będzie się rozwijał w nadchodzących miesiącach. Jesteśmy pewni, że przyszłoroczna generacja o nazwie kodowej Trinity będzie brzmiała lepiej niż te modele z pierwszej serii.

AMD Lano
AMD APU A8-3850
GIGABYT GA-A75-UD4H
ASUS F1A75-V Pro

AMD APU A8-3650

Sam powoli odkładam lutnię Llano i odpoczywam po długim teście, ale wcześniej muszę podziękować med1onowi i Huskydogowi za pomoc w napisaniu artykułu, a nasi partnerzy również nie mogą przegapić podziękowań:

APU AMD A8-3850 i płyta główna GA-A75-UD4H a Krajowa reprezentacja GIGABYTE Płyty główne F1A75-V Pro, Maximus 4 Extreme, P8Z68-V Pro i M5A97 EVO Krajowa reprezentacja ASUS przewidziany na nasz test, dziękuję!

Układ APU AMD A6-3650 jest AMD pod warunkiem, dziękuję!

Artykuł napisali: Zoltán Mihics (med1on) i Gábor Pintér (gabi123)

Dziękujemy następującym sponsorom za nasze stałe komponenty testowe w tym artykule:

• ASUS Maximus IV Extreme REV 3.0 - Przedstawicielstwo ASUS na Węgrzech
• Zestaw Kingston HyperX T1 DDR3 1600 MHz 2 × 2 GB - Przedstawicielstwo Kingston na Węgrzech
• Kingston SSD Now V Series 64 GB SATA2 (SNV425-S2 / 64) - Przedstawicielstwo Kingston na Węgrzech
• Xigmatek NRP-HC1501 - PC biegów
• Monitor TV ASUS 24T1E - Przedstawicielstwo ASUS na Węgrzech