NVIDIA Kepler GK104 - powrót do gier?

Do tej pory konsensus był taki, że na dłuższą metę ogólna moc obliczeniowa GPU reprezentuje wyższą wartość niż prędkość pokazana w grach trójwymiarowych. Ten trend miał również znaczący wpływ na karty graficzne NVIDIA Fermi.

Chociaż GeForce GTX 680 ma niezwykle rozbudowane wsparcie API (CUDA C, CUDA C ++, CUDA Fortran, OpenCL, DirectCompute i Microsoft C ++ AMP), które rzeczywiście są kluczowe dla programowalności ogólnego przeznaczenia, czegoś bardzo brakuje. Z pewną bezczelnością można nawet powiedzieć, że dzień po premierze wciąż szukamy bardziej złożonych aplikacji GPGPU, w których układ GK104 sprawuje się naprawdę dobrze. Już teraz widzimy, że go nie okłamujemy.

Podwójna precyzja mocy obliczeniowej jest ważnym czynnikiem na rynku GPGPU dla zadań bogatych w wydajne obliczenia zmiennoprzecinkowe, ale także ogólnie. W tym momencie nową płytkę Keplera można dość poważnie zaatakować. Chip jest teoretycznie zdolny do uzyskania dwudziestu czwartych mocy obliczeniowej pojedynczej precyzji z podwójną precyzją, co od razu uderza w program pomiarowy SiSoftware Sandra 2012. GeForce GTX 680 nie może nawet pobić swojego poprzednika, a seria AMD Radeon HD 7900 przenosi się do zupełnie innej kategorii. W celu dalszej optymalizacji inżynierowie nie zaimplementowali obsługi ECC i pamięci wirtualnej, a rozmiar różnych pamięci podręcznych był ograniczony do tego, co wciąż było akceptowalne, więc GeForce GTX 580 miał półtora raza więcej pamięci dodatkowej niż nowość.

Nie lepiej sytuacja wygląda pod Luxmarkem 2.0, który jest rozpoznawany w testach ray tracingu, można powiedzieć, że powyższy obraz się powtarza. Nowy sterownik może się jeszcze poprawić, ale karty AMD Radeon HD 7900 nadal wydają się być poza zasięgiem. ComputeMark może być używany do odkrywania mocy obliczeniowej DirectCompute. Interfejs wydany w ramach DirectX 11 jest używany przez Battlefield 3 i Dirt 3 do efektu ambient occlusion. Tutaj sytuacja jest lepsza, ale GeForce GTX 680 wciąż jest tylko w okolicach Radeona HD 7870. Na końcu był SPECviewperf 11, „program do testowania stacji roboczych” napisany dla OpenGL. Aplikacja wykonuje szeroki zakres symulacji i wytwarza bardzo złożone obciążenie, co jest spowodowane modelami i teksturami w dużej skali. Testy obejmują na przykład Siemens NX 7, Siemens Teamcenter Visualization, Pro / ENGINEER Wildfire ™ 5.0 i CATIA V6 R2009. Widać wyraźnie, że kontrolki oparte na architekturze GCN są tutaj naprawdę w swoim żywiole. Naszym zdaniem wynika to ze szczególnie dużego obciążenia, gdzie łatwo zauważyć, że HD 7970 ma czterokrotnie większy obszar rejestracji niż GeForce GTX 680. Na podstawie powyższych danych zdecydowanie wnioskujemy, że prawdziwą kartą jokera nVIDII nie będzie GeForce GTX 680, ale kontroler oparty na GK110. Numeracja chipów potwierdza również, że GK104 reprezentuje linię graczy, którą GF104 i GF114 już całkiem dobrze zetknęły. W związku z tym pierwszy układ oparty na Keplerze nie jest genialny w zastosowaniach GPGPU, ale jest nie do pobicia w grach, a rozmiar układu i zużycie energii są wyraźnie atrakcyjne. Odzwierciedla to również fakt, że za pośrednictwem GCN AMD bardzo mocno ukierunkowało się na potrzeby zawodowe, szersze wykorzystanie GPU. Dzięki temu karty oparte na Tahiti oferują w większości gier mniejszą wydajność niż GeForce GTX 104, który korzysta z GK680.

Co zaskakujące, w powyższych zastosowaniach bardzo często między dwoma armatami wykształciły się znaczne różnice. Podsumowując, na pewno chcielibyśmy zauważyć, że niektóre z nich to programy profesjonalne lub syntetyczne. Bliższe rozwiązania dla użytkowników, takie jak członkowie rodziny produktów CyberLink, mogą zyskać więcej na nowym GeForce. CUDA jest nadal uważana za broń dużego kalibru na podwórku Zielonych, jednak pierwszy Kepler nie był tak oczekiwany we wszystkich dziedzinach.

Źródło: vr-zone.com